ALWEER BIJNA EEN WEEK HIER.

Hallo allemaal,

En waar met ik nu beginnen? Er is in die paar dagen al weer zoveel gebeurt en gedaan. Maar te beginnen maar bij vanavond. Sr. Ludovena (hoofd van het centrum) is terug en zocht en vond mij. Ze was de hele week afwezig en ik had haar dus nog niet gezien. Mooi om elkaar weer te zien. Gelijk werd ik uitgenodigd om in het klooster op het centrum te komen eten. Helemaal leuk. Heb gelijk met haar gesproken over het geld voor medicijnen wat ik voor mijn vertrek via Bondo Kids stortte. Ze heeft er inmiddels gelukkig actie op ondernomen en er wordt momenteel gekeken wat nodig is, dan wordt het besteld en vervolgens bezorgd. Mooi allemaal en de foto's volgen. Woensdag gaan we op pad om het kunstleder voor rondom de matrassen te kopen. Ook is dit nodig voor opnieuw deels bekleden van de kinderstoeltjes. Tegelijkertijd hoop ik ook stoffen voor lakens te kopen. Daarom ga ik tot nu elke dag naar Sondu, achter op de piki-piki, om geld te pinnen en boodschappen te doenOndertussen heb ik ook gehoord dat een van de breimachines aan vervanging toe is. De meiden van de Vocational training leren hierop te breien. Maar het kopen daarvan dat is wsl een later plan.

Vandaag was ik bij de jongens van Eunice, de vriendin die drie jaar geleden stierf. Ze worden nu verzorgd door hun oom. Meerdere jaren geleden bouwde ik met veel hulp vanuit Nederland een huis voor hun moeder die toen ziek werd. Ze was verpleegkundige op het centrum en had na haar ontslag geen plek om samen te wonen met haar jongens. Daarom bouwde ik in die tijd voor hen drieën en huis met veel hulp van uit Nederland en hier.Twee jaar daarna stierf hun moeder onverwachts. Veel te jong. 40 jaar. Nu woont Eunice broer bij de jongens in hetzelfde huis en ze redden zich aardig. En daar was natuurlijk nieuwsgierig naar. Hoe hoe zou het daar zijn? Hoe het huis eruit zien?Het was een mooie en gezellige dag met veel praten, rondkijken, eten en ontmoeten. Verschillende familieleden kwamen even kijken. Met Vincent en Thomas gaat het goed. Ik ken ze al vanaf dat ze heel klein zijn. Nu zijn ze inmiddels 9 jaar en groeien flink. Ik had kleren voor hen meegenomen en kleurboeken en kleurpotloden. Een schot in de roos.Ze gingen direct aan de slag. Een dag met een gouden randje. Maar dat zijn ze hier eigenlijk allemaal.

Terug naar Kisumu met de tuk-tuk. Zo'n wagentje op drie wielen waar drie personen in vervoerd kunnen worden met uitzicht en de wind om de oren. Een heerlijk ritje. In Kisumu met de matattu naar huis. Nou, ik heb het weer geweten. Vol, veel te vol. Wel 19 personen met nog een paar kinderen in een busje. (zie foto) Als haringen in een ton en rugzak op schoot en overal waar maar iemand stond werd er gestopt in de hoop dat ze die persoon mee konden nemen. Het duurde en het duurde, op den duur niet echt leuk meer, maar ook dit is Kenia. De Kenianen piepen hier niet over. Het is hun manier van verplaatsen.

Eerder deze week was ik ook in Kisumu om een nylon draad, kralen en sluitingen voor de Vocational training te kopen. De leerlingen leren daar sieraden van te maken. Toen liet ik mij verplaatsen met de bodo-bodo een fietstaxi. Gewoon achter op de fiets voor 30 ct.Een prachtige manier om je snel van A naar B te komen. Wel soms verstand op nul want de fiets gaat overal tussen door en om heen. Veel verkeerregels zijn hier niet. Er zijn ook nauwelijks verkeersborden te vinden. Auto's, fietsen, tuk-tuk's, piki-piki's, wandelaars en nog veel meer, alles verplaatst zich over dezelfde weg. Niet te geloven dat er niet meer ongelukken gebeuren.

Ook kocht ik een paar olifantjes op de Masai markt. Hier was het weer afdingen geblazen. Dat lukt me aardig. Ik had een olifantje voor 350 Ksh gekocht. In een ander standje vroeg een man voor eenzelfde olifantje 1000 Ksh! Daar ben ik weggelopen na te hebben gezegd dat die prijs veel te hoog was. Aan afdingen begin ik dan niet eens. Hier kennen veel mensen me terug. "Are you back": hoor ik steeds. Long time ago! Ook in Sondo is het steeds :"How are you, are you back"?. Of "I know you"! Of ik hoor ergens iemand zeggen mazungu!Mazungu staat voor blanke. Als je dat hoort weet je dat ze jou bedoelen of dat ze het over je hebben.

In Sondu kocht ik deze week ook een paar ballen. Zo leuk te zien hoe de kinderen hier al schuivend over de grond mee spelen. De meesten kunnen niet lopen. Maar de nieuwe tegels van vorig jaar maakt dat ze zich sneller en gemakkelijker over de grond kunnen verplaatsen

En natuurlijk was daar deze week de yoghurt. De kinderen weten er allemaal van. Nu was het vrijdag 'yoghurt day'. En dat is altijd weer genieten. Een handje vol kinderen moeten geholpen worden. Anderen kunnen het zelf en smeren er wat mee. Later zag ik dat alle bekertjes tot op de drup uit gelepeld werden. En de bekers werden gespoeld en daarna gebruikt om hoge torens van te bouwen.

Van thuis bracht ik grote harde kunststof autootjes mee, ook om mee te spelen.Vanwege de gladde vloer is het mooi te zien hoe ze de autootjes over de vloer laten rijden. Van de een naar de ander en terug. Mooi is het om te zien hoe prachtig ze zich ook hiermee vermaken. Gewoon maar een autootje.!! Maar ook met de spullen die ik vorige jaren achterliet. Bij ons wordt speelgoed snel weg gedaan. Hier raakt het tot op de draad versleten of gaat het kapot en toch blijven ze er mee spelen.

Dan nog even over de kinderstoeltjes.Rodgers ken ik van jongs af aan. Toen een jaar of 5, nu een grote boy. Hij zit in een te kleine stoel. Ik heb de workshop zover gekregen dat hij een grote krijgt. Mooi mooi. Met een tafel er voor. Ook Joshua Ouid zal een grote moeten hebben maar dat is een volgend plan. Een voor een is mijn plan anders wordt het te veel voor de workshop. One by one...slowly by slowly.

Inmiddels zijn er al weer wat sponsorbedragen binnen gekomen. Hen die sponsorden enorm bedankt. En sponsoren kan nog steeds ...........voor een zending nieuwe schoenen voor het centrum. Ze worden gebruikt voor eigen kinderen en voor kinderen en volwassenen met beperkingen van buiten. Met deze schoenen kunnen mensen weer opnieuw leren lopen.

Mijn rekeningnummer is:

NL26 INGB 0003970344 t.n.v. A.R. Rop onder vermelding van "Voor Kenia"

Naar Stichting Bondo Kids overmaken mag ook. Dit is de Stichting in Zwolle die het centrum financieel en op adviserend gebied ondersteund. De donatie is dan aftrekbaar van de belasting. Hun rekeningnummer is: NL92 RABO 0397370830 t.n.v. Stichting Bondo Kids onder vermelding van " Voor Ineke naar Kenia".

Ik heb het hier enorm naar de zin. Er gebeurt van alles en ik doe van alles. De dagen zijn te kort al sta ik 's morgens om half zeven al op. Dan is het licht en vaak schijnt de zon dan. Dus...ik blijf hier nog wel even.

Veel groetjes van mij.

Ineke Atienno Mazungu Mama Rop ( de naam die de kinderen mij hier geven)