DE EERSTE DAGEN> - Reisverslag uit Sondu, Kenia van Ineke Rop - WaarBenJij.nu DE EERSTE DAGEN> - Reisverslag uit Sondu, Kenia van Ineke Rop - WaarBenJij.nu

DE EERSTE DAGEN>

Door: Ineke Rop

Blijf op de hoogte en volg Ineke

02 Oktober 2022 | Kenia, Sondu

DE EERSTE DAGEN.

En dan is het nog steeds vrijdag en ik kan het niet laten nog even wat over deze dag te vertellen. Kisumu waar ik vanmiddag was heeft een gedaante verandering ondergaan. Daar waar eerder de straten vol stonden met kramen van verkopers zijn nu leeg. Het is er netjes en is weinig troep te ontdekken. Straten zijn opgeknapt. En sommige supermarkten bestaan niet meer en banken hebben een andere naam. Er is hier veel hier veranderd in de afgelopen drie jaar. Allemaal onder invloed van de huidige regering die de stad doen wil laten lijken op andere steden. Maar wat ik nu mooier vind? Ik denk toch de rommelige stad waar veel te doen leek en zoveel meer te koop leek.

Na mijn bezoek aan het Java House heerlijk rondgelopen en ik deze "nieuwe" stad op mij in laten werken. Een paar supermarkten naar binnen om wat kleinste kopen met de bedoeling wat kleine bankbiljetten te scoren. En het is altijd leuk om in supermarkten rond te kijken. Daarna weer is de matattu. Nou, ik heb het geweten. Ik zat op een plank tussen de banken in met achter mij een lange man met priemende knieën. En dat voor lange tijd in geklemd tussen anderen ...met zijn allen ... 20 personen in zo'n busje. Verstand op nul met weer mijn mondkapje op.

Daarna direct naar de kinderen. Tenslotte hadden ze me nog niet gezien. Ze weten nog zoveel van al mijn bezoeken eerder zoals de yoghurt en de worstjes met saus maar ook voor al het wandelen over het centrum.Gisteren deed ik dat opnieuw met allemaal. Soms twee aan twee in de rolstoel , wandelen over het hele centrum.Overal even langs, overal even groeten. De blijheid straalt er dan vanaf. Zo mooi om te doen, de kinderen komen buiten en ik krijg mijn beweging.

Vanmiddag hebben de kids met het meegebrachte speelgoed gespeeld. Simpele spullen waar ze zich lang mee kunnen vermaken. Mooi speelgoed zijn ze niet gewend en daarbij moeten ze ook nog steeds alles delen. Zo anders als bij ons. Maar ook heb ik hier een metalen kist met slot,waar spullen van mij inzitten waaronder weer veel speelgoed van nu drie jaar geleden. He lijkt alsof het allemaal nieuw voor ze is. En alles komt van de kringloopwinkels bij ons. Voor weinig gekocht. Tot op de draad wordt overal meegespeeld en als spullen echt stuk zijn, wordt het nog niet weggegooid. Heb daarom maar het heft in handen genomen en wat 'oude rommel' vervangen voor nieuwe spullen uit de kist. Ook de yoghurtbekers van drie jaar geleden liggen er nog. Nog steeds werden er torens mee gebouwd. Ja, werden want ook die zijn weggegooid en vervangen.

Want vandaag zijn alle kinderen op yoghurt getrakteerd. Vanmorgen zat ik al vroeg achter op de piki-piki naar Sondu. Naar een supermarkt waar ze yoghurt verkopen. 60 tinnetjes yoghurt in een doos verpakt nam ik met dezelfde piki-piki driver mee terug naar het centrum. En vrijwel direct daarna was het uitdelen en helpen met eten. De housemothers hielpen fijn mee en het was aangenaam om de kinderen te zien 'glimmem'. Ook de grote meiden van de training deelden mee in de yoghurt. De training hier is een soort lagere beroepsonderwijs waar de meiden intern zijn en les krijgen in manden maken, breien, naaien en meer.

Inmiddels is het zaterdag en vanmiddag ging ik bij Evalien en Calvin op bezoek. Samen hebben ze een dochter die mijn naam kreeg...Lavinia-Ineke. Dit meisje is inmiddels 9 jaar en een mooi kind om te zien. Ze kwam me al tegemoet lopen en knuffede even. I mist you she said. Lief he! Later op de middag vertelde ik haar dat ze begon te huilen toen ze mij, lang geleden, als baby voor de eerste keer zag. Het is nu wel anders. Nu zat ze tegen me aan gedrukt en niet verlegen om een praatje. Het engels gaat haar al heel goed af.Ze wonen in een piepklein huisje met buiten een hurk toilet vol met vliegen. Dat was even wat minder. Maar verder een gezellige middag met limonade en mandasie's, een soort Keniaanse oliebollen. En natuurlijk cadeautjes uitgedeeld. Ook 2de handsspullen die ik meebracht of kreeg. Dit keer heb ik veel kettingen en armbanden bij me. Ook met dank aan Lia. Alles viel in goede aarde. Overal is men blij mee. Zo mooi om de zien. Ondertussen veelnieuwsgierige buren die effe een kijkje kwamen nemen. Dus net zoveel handen geschud. Hier in Kenia is hetvooral handen geven bij ontmoetingen elke keer en elke dag weer opnieuw. Ik denk dan maar even niet aan Covid.

En ondertussen doen mijn telefoon en laptop het goed zoals ik graag wil. Met dank aan Edwin en Vera. Vera liep hier aan aantal jaren geleden stage. In mijn Nederlandse telefoon zit nu ook een Keniaanse SIM kaart en mijn lap-top en telefoon zijn nu middels hotspot aan elkaar gekoppeld en alles werkt.Helemaal mooi. Blij mee.

Morgen ga ik met Sr. Ludovena en Jim naar Eunice house. Eunice is afgelopen kerst onverwachts gestorven en liet haar 2 jongens achter. Hier zit een heel verhaal aan vast maar daarover later meer. Ik kijk er erg naar uit om Vincent en Thomas weer te zien.

Veel groeten van mij,

Ineke Atieno Rop Mazungu Ma'am ( this is my new name)


  • 02 Oktober 2022 - 12:32

    Annemarie Meesters :

    Hoi Ineke
    Wat mooi om te lezen...ik kijk erna uit hihi. Ik kan me voorstellen dat je geniet van de eenvoud en dankbaarheid om de voor ons simpele dingen.
    Groetjes Annemarie

  • 02 Oktober 2022 - 20:51

    Miny Zandbergen :

    Ineke wat fijn dat je het naR je zin hebt
    Leuk verslag ,
    Groetjes van mij

  • 03 Oktober 2022 - 15:52

    Yvonne Hendriks:

    Hoi Ineke
    Leuk om mee te lezen. Bijzonder lijkt mij. Geniet met volle teugen hè.

  • 03 Oktober 2022 - 17:22

    Ali Woudenberg :

    Hallo Ineke. Wat een mooie verhalen het is net of je niet weg bent geweest. Gr van uit Enter en nog een goede tijd toegewenst.

  • 04 Oktober 2022 - 22:34

    Herwy Scholten:

    gelezen. wat kan dan alles in drie jaar veranderen zoals bepaalde gebouwen weg en dat de mensen er zo dankbaar voor zijn wat je allemaal doet groeten herwy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ineke

Inmiddels mag ik binnenkort voor de zesde keer naar Kenia vertrekken om daar vrijwilligers werk te gaan doen in het Nyabondo Rehabilitation Center voor verstandelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen in Nyabondo.

Actief sinds 10 Nov. 2008
Verslag gelezen: 247
Totaal aantal bezoekers 207632

Voorgaande reizen:

23 September 2024 - 18 Oktober 2024

VOOR DE TIENDE KEER NAAR NYABONDO IN KENIA.

18 September 2023 - 13 Oktober 2023

VOOR DE NEGENDE KEER MAG IK NAAR NYABONDO GEAAN.

26 September 2022 - 21 Oktober 2022

TERUG NAAR NYABONDO...NA 3 JAAR.

03 Oktober 2018 - 14 December 2018

KENIA...OPNIEUW MAG IK GAAN NAAR NYABONDO.

19 September 2017 - 16 November 2017

KENIA EN NYABONDO...HEEL BIJZONDER.

10 Oktober 2016 - 02 December 2016

KENIA, NYABONDO EN ZOVEEL MEER.

05 Mei 2014 - 26 Juni 2014

OPNIEUW NAAR DE KINDEREN IN KENIA

30 April 2012 - 23 Juni 2012

KENIA, OM NIET TE VERGETEN

09 Mei 2011 - 01 Juli 2011

OPNIEUW NAAR KENIA

06 Februari 2009 - 02 April 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: