NET TERUG UIT KENIA.

Dit artikeltje heb ik afgelopen week geschreven voor de nieuwbrief van Bondo Kids.

NET TERUG UIT KENIA.

Voor de negende keer mocht ik weer naar mijn vrienden en de kinderen in Nyabondo/Kenia gaan. Ik ben net terug van 4 prachtige weken, waarin ik allen weer mocht ontmoeten. Waarin ik weer met de kinderen die daar verblijven mocht spelen en weer met ze mocht wandelen over het hele grote terrein van Nyabondo. Waar ik de Inekes die daar inmiddels rondlopen weer mocht zien en hun families ontmoeten. Waar ik het grote bedrag aan sponsorgeld mocht uitgeven aan zinvolle projecten. Dat ik daar gewoon weer een poos mocht zijn, onderdeel mocht zijn van hen die daar wonen en werken. Een van hen mocht zijn en het Keniaans leven weer in al zijn facetten mocht ervaren. Wat vandaag niet is komt morgen wel en als we om 11 uur zouden vertrekken kan het zijn dat je om 13 uur nog niet weg bent. Een ander leven, rustiger en zorgen om andere zaken als wij die hebben. Dichter bij de basis van het bestaan leven. Materialisme is daar niet belangrijk. Belangrijker is overleven en blij zijn met een stukje zeep, een pakje maandverband, geld voor voedsel, een lekkere banaan of een bakje yoghurt.

Wat had ik een fijne tijd waarin ik veel met mijn handen mocht doen en ook financieel mocht helpen met dank aan al mijn sponsors. Ook dank aan alle mensen die mij statiegeldflessen gaven, die ik vervolgens inleverde met als gevolg heel veel euro's voor Nyabondo. En waar ging dit geld naar toe? Alle kinderen kregen een nieuwe schooltrui. Er zijn een 50 tal goede stevige stoelen gekocht voor verschillende verblijven op het centrum. De slaapzalen van de kinderen en natte ruimtes daarachter zijn gerenoveerd en betegeld. Het werd prachtig. En er is voedsel en er zijn veel pampers gekocht. Normaal moeten de ouders zelf voor pampers zorgen maar vaak komen de kinderen van vakantie terug zonder of met weinig. Het is dan aan het centrum deze kosten te dragen. Eerder dit jaar mocht ik via Sr. Ludovena opnieuw ruim 200 paar speciale schoenen laten maken in de Bata fabriek in Nairobi. Deze schoenen kwamen ten goede aan de Orthopedische Workshop van het centrum, waar ze loophulpmiddelen voor kinderen en volwassenen maken. Het grote sponsorbedrag hiervoor is gegeven door Jan Kleinjan die met zijn gespreksgroep het Nyabondo centrum heel graag wilde steunen. Wat was ik daar blij mee.

En op deze manier waren deze vier weken snel om, maar toch ook weer niet zo snel. Voor mijn gevoel was ik er een lange tijd, mede omdat ik me er welkom voelde en ik me na een paar dagen al weer helemaal thuis voelde. Nu, met een klein beetje heimwee zit ik dit te schrijven. Met mijn lijf hier in Nederland, maar met mijn hoofd nog bij allen in Nyabondo. Het zal bij leven en welzijn niet de laatste keer geweest zijn. De tiende keer ligt in het verschiet. Ik ben zo blij en dankbaar dat ik dit met veel vreugde nog steeds mag en kan doen.

Hartelijke groet van mij, Ineke Rop