KEUKEN, WATERTANK, DE BEDDEN EN MEER.

Hallo allemaal,

Een aantal weken geleden al weer vertelde Christa van Bondokids dat de keuken in het centrum heel nodig opgeknapt moet worden. Er was controle geweest en eigenlijk mag de keuken niet langer open zijn. Vanwege teveel rookvorming en een slechte afvoer van de rook. Toen kwam bij mij het idee om een deel van het geld wat ik van mijn werkgever 'Thuisgenoten' kreeg voor de renovatie van de keuken te gebruiken. Het heeft immers ook met het eten te maken. Samen met Andrea, de vriendin van Christa, zal ik dit dan ook bekostigen. Christa regelde met de 'keukenman' wat het zou moeten gaan kosten. Ze kwamen een mooi bedrag overeen, met korting, in de hoop dat dit zo blijft en er geen onvoorziene onkosten komen. Maar dat zien we dan wel. Er is nog wel wat reserve. In de keuken wordt gekookt op een houtkachel en in vier grote ketels. Met regelmaat wordt er in rook gewerkt omdat de afvoer van de rook dus niet goed is. De afvoerbuizen zijn verstopt, lek of gewoon te oud. En met regelmaat in rook werken is zeer slecht voor de gezondheid. Daarbij moeten op het dak ook een aantal golfplaten vervangen worden. In de keuken zijn een aantal kranen lek en is een grote kookketel lek. Wanneer alles hersteld is zal de keuken van binnen in zijn geheel opnieuw geverfd worden. Dit is sinds de opening van Nyabondo niet gedaan en het ziet er van binnen dan ook niet uit. Maar nu...zal alles dus een opknap-en verfbeurt krijgen.

Gisteren (vrijdag) is men begonnen met het plaatsten van nieuwe afvoerbuizen en alles wat nodig is. Vandaag (zaterdag) zouden ze het afmaken, maar er is niemand geweest. Ze zullen maandag dan wel komen. Het is hier Kenia, hé. Waarschijnlijk zal maandag ook gestart worden met het schilderen, maar eerst moeten alle oude verfresten verwijderd worden. Een groot karwei zal dat zijn. De verf is gekocht en staat inmiddels bij mij in huis.

Wat betreft de lekkende watertank is het geld binnen. Bij Bondokids kwam een groot bedrag binnen en bij mij waren er enkelen die opnieuw doneerden, speciaal hiervoor. Heel veel dank daarvoor. Een deel is betaald. Het andere deel van het geld ligt inmiddels bij mij in huis en zijn ze begonnen met het uitbikken van de binnenkant van de tank. Daarna zal hij in het geheel opnieuw bekleed worden. Daarom is al het water wat nog aanwezig was, eruit gepompt. Naar een ander tank. Dat 'gaf ook nog wat voeten in de aarde'. Tijdens het pompen lieten ze het water gewoon weglopen. Dat kan toch niet! Eerst water kopen en daarna weg laten lopen! Waarschijnlijk hebben de mensen die de elektrische pomp installeerden dit gedaan, niet wetend van het watertekort. Christa zag het en ik kwam aanlopen. Toen zo snel mogelijk anderen gevraagd zoveel veel mogelijk bakken en emmers te brengen en zo hebben we veeeeeeel liters kunnen sparen en overgebracht naar de andere tanks. Het was een drukte van belang bij de watertank. Het duurde even voor er een lange slang aangesloten was die uiteindelijk uitmondde in een andere watertank. Nog een paar dagen heeft de elektrische pomp water weggepompt.

EN DAN DE BEDDEN. De volgende week komen ze....hoop ik. Ze zijn nog steeds 'still busy' met de bedden. De matrassen zijn inmiddels gekocht en de lakens en dekens worden volgende week gekocht.

Vorige week heb ik 5 zakken mais , 3 zakken bruine bonen en twee zakken finger millet gekocht. Een soort gierst. Een Afrikaanse graansoort waar, gemengd met cassave, pap van gemaakt wordt, wat de kinderen elke ochtend eten. Margareth van keuken heeft geregeld dat alles vanuit Sondu naar het centrum gebracht werd. Op het centrum stond ik klaar met een grote zak met geld.

De vrouw van Jim, de chauffeur, staat op het marktje hier om de hoek, met een kraampje met fruit/bananen. Daar kocht ik een aantal dagen geleden lekkere bananen voor de kinderen. s 'Middags tijdens een van de speelmomenten allemaal een banaan. En die zijn echt veel lekkerder als bij ons. De schillen werden zo over de schouder weggegooid. Voor de beesten want dagelijks komen de koeien en schapen grazen en de weggeworpen etenswaren opeten.

Sr. Ludovina vertelt heel blij te zijn met alle verbeteringen. Ze maakte zich zeker zorgen maar nu zijn die gelukkig van de baan. Ze bedankt via mij ieder die daarin een steentje heeft bijgedragen. En van mij ook....nogmaals een dikke dank je wel.

Nog een dikke week en dan zit mijn tijd er hier al weer op. Ik denk er nog maar niet te veel aan. Heb het nog steeds reuze naar mijn zin ook al zijn de kinderen vertrokken. Doe hier en daar wat helpen en ben nu bezig met kapotte kledingstukken van de kinderen te verzamelen die de teachers van de training, die gewoon aanwezig zijn, weer herstellen. Zoals de fleece truien waarvan hier en daar de rits stuk is. Of de nachthemden die gescheurd zijn. En zo is er steeds wel wat te doen.

Dag Ineke