Sondu

Hallo Iedereen,

Vandaag opnieuw om zeven uur opgestaan. Je wordt hier vanzelf vroeg wakker vanwege het vroege licht worden en de bedrijvigheid op het centrum. Ook schijnt de om acht uur al volop. Gelukkig niet in mijn huisje want dan zou het al snel veel te warm worden. En het is hier warm. Luchtige kleding is het beste om aan te hebben. En niet te veel lagen. En daarbij je tempo wat laten zakken. In de loop van de dag komen er dan ineens wolken die een behoorlijke regen/stortbui met zich meebrengen waarna de zon weer schijnt en alles weer frisser is. Heel veel regen heb ik nog niet gehad terwijl het toch het regenseizoen is ( zegt men ) . Onderweg naar hier, afgelopen maandag, regende het wel soms even behoorlijk. Toen dacht ik nog "dat wordt wat", maar na het uitstappen uit de bus is het alleen maar meegevallen. En net als bij ons moet hier soms regen vallen want de waterputten op het centrum moeten gevuld blijven en het is natuurlijk veel beter voor het land.

Straks ga ik naar St. Martin, de tweede lokatie van het centrum. De kids die daar wonen met een bezoek vereren. Ze zullen wel op kijken. Ook zij weten dat ik er ben en kennen me nog van twee jaar geleden. Heb wat kleurspullen in mijn rugtas gedaan om ze te vermaken en een paar spelletjes. Ik ben zelf ook benieuwd hoe ze daar wonen, want dat is ook nieuw voor mij. Twee jaar geleden woonden alle kinderen nog op deze lokatie, maar toen al werd er gebouwd met de bedoeling groepen kinderen naar daar te verhuizen. Hierdoor is er op deze lokatie meer ruimte gekomen voor de kinderen die geopereerd moeten worden.

Deze week ben ik op een ochtend naar Sondu geweest een plaatsje hier vijf kilometer vandaan. Om wat boodschappen te doen in het kleine supermarkje aldaar. Nou, dat stelde niet zoveel voor. 'k Heb alleen wat rijst gekocht en wat zakjes oploskoffie. Dat hadden ze dan toch wel. Met de "piki-piki" er naar toe. Dit is een taxi-motor. Achterop. Voor 40 cent wordt je er naar toegebracht. Ik roep wel heel hard "be careful" want ze rijden vaak hard en ik heb geen zin om een slipper te maken en met mijn blote bennen over het rode zand te schuiven. We rijden over de "dancing road" , de weg vol kuilen die Nyabondo met Sondu verbindt. Ondanks dat het een beetje eng is geniet ik van de mooie vergezichten over het groene heuvellandschap. Om me heen veel bedrijvigheid en wandelende mensen. Opnieuw hoor ik "mazungu, mazungu"? Het ritje duurde kort en even later direct na het afstappen werd ik 'overvallen' door mannen die me de Matattu in wilden hebben om me naar Kisumu te brengen. Een Matattu is een klein personenbusje die ze volstouwen met mensen, die dan vervolgens naar een andere plek gebracht worden. Vriendelijk, maar ook duidelijk lukte het me de mannen van me af te schudden, om mijn weg naar Sondu lopend te vervolgen. Weer een kleine belevenis op zich. Het leven heeft hier stil gestaan. Kleine zeer simpele winkeltjes waar ik nergens iets kan krijgen om mee af te wassen. Het kopen van een dweil lukt helemaal niet. Men doet dit gewoon met de vuile kleren wordt me gezegd. Een dweil vinden ze daarom niet nodig. Op straat overal mannen en vrouwen. Ze doen niets behalve zitten, lopen, kijken en praten. Ik wordt redelijk met rust gelaten. Een enkele jongeman vraagt waar ik naar toe wil, hoe ik heet, waar ik vandaan kom en wat ik zoek. De straat zelf is één en al kuil en rood zand. Rommel laten ze overal liggen. Een vuilniswagen kennen ze hier niet. Af en toe zie ik een vuurtje waar ze de rommel verbranden. Ook dit is allemaal moeilijk te beschrijven. Vergelijk het een beetje met de middeleeuwen. (denk ik).

Maar ondertussen wordt het warm en ik wil weer terug, maar besluit toch het eerste stukje over de 'dancing road' te lopen. Gewoon onder de mensen zijn en genieten van wat ik onderweg tegenkom. Een afwassponsje heb ik ondertussen voor 10 cent in mijn bezit. Een dweil kan ik schudden. Die heb ik trouwens nodig voor lekkage onder de deur door in mijn huisje. Moet het dan ook maar met vuile kleren doen. Op de terugweg hou ik toch halverwege maar een 'piki-piki' aan. Omdat Nyabondo op een heuvel ligt moet die mij omhoog terug rijden. Nou jammer dan. Dat lukt niet. De benzine is bijna op. En ik zat er al achterop met mijn tas tussen de benen van de piki-piki driver. Honderd keer sorry van hem maar ik moet mijn weg lopend vervolgen. Een half uurtje later lukt het dan toch een piki-piki te pakken met benzine.

Moe maar voldaan kom ik weer thuis. En dan....... nog even naar de kids, zingen, eten geven en ga maar door. We genieten.

Dag Ineke