Vanalleswat

Hallo allemaal,

Schrijven is leuk om te doen en het is ook beetje een dagboek bijhouden. Om alles later nog eens terug te kunnen lezen. Van alle verhalen met foto's laat ik een boekje maken. Ik heb nog geen foto's geplaatst omdat dit behoorlijk veel tijd kost en vanwege een moeilijke verbinding met internet nog niet echt lukt. Komt nog.

Vandaag ben ik bij de geopereerde kinderen geweest om ballonnnen te brengen. Spontaan begint een kleine een keel op te zetten. Natuurlijk vanwege die blanke. Ben maar gauw even een ander zaaltje naar binnen gegaan. Armen en benen in verband en gips met meestal hun moeder in de buurt. Bedrukte koppies, maar ook hier weer een beetje plezier vanwege de ballonnen. En dan gaan ze ze overgooien en knappen de eersten al weer. Sommigen houden hem angstvallig bij zich. Iets moois voor hen zelf om te bewaren.?

De geopereerde kinderen wonen niet op het centrum, maar verblijven er tijdelijk vanwege de operatie. Nadien nog ook een aantal dagen. Ze krijgen dan antibiotica, pijnstilling en worden geobserveerd tot het niet meer nodig is. Vervolgens gaan ze weer naar huis waarna de dichtbijzijnde medische hulp post de zorg overneemt.Soms komen ze terug voor controle op het centrum.

Vanmorgen was het rondrij-ochtend. Met telkens een ander kind in een rolstoel het terrein rondrijden. En dan wil je ook weer niet weten hoe prachtig ze dit vinden. En maar rondkijken en iederéén die we tegenkomen groet ze. En allemaal laten ze me weten even in de draaimolen te willen die op het terrrein staat. Dat is dan tillen, in het bakkie en draaien maar. Ook nog voorzichtig doen want er mag er natuurlijk niet iemand uitvallen. Maar ook daar komt weer een eind aan. En als ze dan vervolgens weer uit die rolstoel moeten om plaats te maken voor een ander wordt er één boos en de ander laat de tranen rijkelijk vloeien en allemaal willen ze gewoon nog een keer. We houden het er gewoon in.

Op het centrum zijn nog twee Hollandse meiden van een fysiotherapie opleiding. Met hen heb ik vanavond afgesproken om er zondag voor de kinderen een feest van te maken door ze allemaal naar de draaimolen te brengen en er een kermisuurtje van te maken. Wat zullen ze dit prachtig vinden. Ik verheug me er nu al op.

En dan ben ik vandaag ook nog met bellenblazen bezig geweest. Toen was het helemaal een gekrijs van plezier. En maar bellen proberen te vangen wat natuurlijk niet lukt, al schuivelend over de grond. Maar wel een hoop plezier. En dat voor 29 cent bij Axion. Gelukkig heb ik een heleboel van die bellenblaaspotjes bij me.

Morgen ga ik naar St. Martin de tweede lokatie van het centrum, hier ongeveer 2 kilometer vandaan. Hier wonen twee groepen wat oudere kinderen. Ook is hier de school gevestigd. Ik ben heel benieuwd. Ze kennen me en weten dat ik er ben, maar weten niet dat ik morgen kom. En wat neem ik mee? Kleurpotloden? Ballonnnen? Ik zie nog wel.
Vooreerst maar weer tot de volgende keer.

Dag