Flying Docters

Dag Allemaal,

Het is inmiddels de tweede volle dag en mijn leven is rondgedraaid en vol met nieuwe dingen. Gistermorgen werd ik gewekt door huilende kinderen. Kinderen die in het ziekenhuisje hier tegenover liggen en daags ervoor geopereerd waren. Gistermorgen was ik daar ook present. Gehuld in operatiekleding en mondkapje kijken hoe de operaties verlopen. Er is een wereld van verschil vergeleken bij ons. Er wordt in de o.k. gewoon gebeld en krant gelezen. Soms zit er iemand onderuit gezakt op een kruk te slapen. Rommel zie je in hoeken en gaten en gewoon op de grond. Dit blijft dan gedurende de dag ook maar liggen. Met de hygiene en steriele omstandigheden is het maar matig gesteld. De operatietafel wordt steriel gemaakt maar vervolgens hangen we er met zijn allen over heen om een kind er op te tillen. Voor het joderen wordt steeds dezelfde handdoek gebruikt en nadien ergens in een hoekje neergelegd voor de volgende patient. Niet te geloven maar toch doen ze hun best voor Keniaanse begrippen, maar ook vooral heel goed werk .Dit is allemaal vrijwilligerswerk uitgevoerd door artsen aangesloten bij Flying docters van Amref.

Vanmorgen was ik ook weer om zeven uur aanwezig want de operaties zouden weer vroeg beginnen. Ook de chirurg was er maar het overige personeel liet een uur op zich wachten. En de arts.... hij wachtte geduldig tot iederéén er was. Dat komt bij ons in het ziekenhuis toch niet voor. Dan springen de artsen uit hun vel. Het was half negen toen de eerste operatie vanmorgen uiteindelijk begon. Niet te geloven. Dat is Kenia. Ze nemen het niet zo nauw met de tijd .Maar het is ook mooi te ervaren dat het ook op deze manier kan. Vanmorgen weer veel gezien. Vooral kinderen met reconstructies van ledematen die tgv brandwonden waren misvormd en niet meer gebruikt konden worden. Ook huidtranssplantaties waren aan de orde. Prachtig allemaal om te zien maar ook te ervaren hoe rustig men met elkaar om gaat. Er is geen werkdruk. Als het niet afkomt dan is er morgen weer een dag. Daar kunnen wij nog heel veel van leren.

Gisteren ben ik naar het dichtbijzijnde markje geweest om wat groente te kopen en wat bakken om in (af) te wassen. In mijn huisje(dezelfde als twee jaar geleden) stond niets, maar hij was wel schoon. Behalve de keukenkastjes. Die hebben inmiddels een sopje gehad. Dat moest ik natuurlijk zelf doen. Een koekepan en pannen om water te koken kreeg ik van hier. Ook die waren er niet. Gelukkig had ik nog een fles water van Nairobi. Mijn kasten zijn ingepakt en ik heb er hier mijn eigen stekje van gemaakt. Alles op een vaste plek. Ach ja...ik ben georganiseerd. En ..ik heb nog geen licht in de badkamer en keuken en die in de kamer deed het maar heel even. Gisteren zou er iemand komen maar niemand gezien. Ik kan me nog wel redden met kaarsen en een zaklamp. Gisteren met een zaklampje daarom gekookt. Dat ging wel. Wat rijst met tomaten, uien en nasikruiden van thuis. Een lekker hapje. Douchen maar niet gedaan. Dat gaat niet in het donker.

En vandaag iederéén opnieuw een hand geven. Dat gaat elke nmorgen opnieuw. How are you? Are you sleep well? Even wennnen maar ik vind het wel mooi om zo met iederéén de dag te beginnen. En iederéén is zo vriendelijk en aardig voor elkaar. Het is goed om het ook zo te ervaren.
Nu weten jullie weer een beetje.

Veel groetjes van mij.
Ineke