'Baby-boom'

De lang verwachte baby is geboren. Eveline, één van de house- mothers heeft een zoon en is vanmorgen hier tegenover in het missie ziekenhuisje bevallen. Alles goed gegaan. Het kindje was geloof ik wel behoorlijk over tijd. En dan sta je vanmiddag ineens opnieuw met een kleine donkere baby in de armen. Wat geweldig, dat ik dit allemaal hier mee mag mee maken. Een hier niet direct de pakjcadeautje had ik in Kisumu al gekocht. Een pak pampers en een mutsje. Hoe ze het vond weet ik niet want ze pakken de pakjes niet uit in gezelschap van de gever. Het enige jammere is dat ik Evelien, wij elkaar (vooreerst) niet weer zien. Ze heeft nu drie maanden verlof. Maar ze heeft ook tot drie dagen voor de bevalling gewerkt. Zware emmers met water tillen, kinderen aankleden en wassen. In en uit bed halen.vloeren dweilen en poetsen. Het is haar van harte gegund die drie maanden verlof. Gelukkig kunnen we elkaar in de toekomst mailen.

Twee weken geleden is Nancy van de keuken bevallen. Ook zij werkte tot op de ochtend van de bevalling. Dus werken met weeen. Ook een jongetje. Ook een pak pampers gegeven, want dat willen ze toch het liefst. Nancy en haar man wonen hier op het centrum en daar ben ik vanmiddag ook maar even langs geweest. Effe de baby kijken. Ze wonen heeeel klein. Eén slaapkamertje met een klein tweepersoonsbed waar vader, moeder, de baby en nog een zoontje samen in slapen. En dan nog een kleine woonkamer met een paar grote stoelen er in. En er zal nog een klein keukentje zijn maar die heb ik niet gezien. Dat is dan in de meeste gevallen koken op een houtkacheltje. Wat woon ik dan hier in een balzaal vergeleken bij wat zij hebben. Voel me bijna bezwaard. Maar even niet aan denken.

En dan is in het huisje nabij Nancy ook een baby geboren maar die is iets ouder. Het is de kleinzoon van Pamela van de administratie. Pamela haar dochter woont bij haar inen dus ook de baby. Twee weken geleden ben ik daar geweest. Baby Jan kijken en wat kletsen. Nou dat werd ook baby Jan de fles geven. Voor het eerst in mijn leven zit ik in Kenia een donker kindje de fles te geven. Nou het gaat hetzelfde hoor inclusief het boeren en daarna weer slapen. Daar loop ik nu af en toe binnen om te vragen hoe het gaat. Ze vinden het maar niets dat wij Nederlanders tegenwoordig altijd een afspraak voor een bezoekje willen maken. Gewoon binnenlopen , dat hebben ze het liefst en dan is er altijd wat te eten. Eén en al gastvrijheid. Niet bezwaard voelen want zo gaat dat hier.

Voor een paar weken geleden was ik op een toeristen markt wat aan het rondsnuffelen. Allemaal willen ze je wat verkopen, allemaal prijzen ze hun waar aan en willen je wel hun tentje binnentrekken. Maar één man deed dit niet. Hij liet me gewoon kijken en hij had eigenlijk ook wel iets naar mijn zin. How much, veel te hoge prijs, afdingen en dan voor een paar beeldjes omgerekend een paar euro. Maar natuurlijk betalen in Keniasch Shilling maar ik had niet gepast. En dan komt het......moeders die met een baby op schoot zat werd er op afgestuurd om ergens het wisselgeld te halen. Een stoel werd me aangeboden en ik kreeg de baby op schoot. Daar zat ik dan, ergens op de markt in Kisumu bij wildvreemden een baby te sussen. Voor het eerst zag dit kind een mazungu. Zal ze het nog weten als ze ouder wordt??

En ook deze week overkwam me hetzelfde. Op de markt in Sondu. We waren daar eten aan het kopen voor het centrum en ook een paar ananassen voor ons zelf. En.......ook hier was er geen wisselgeld en moest de moeder op pad om het ergens te halen. Ik zei: "Geef mij de baby maar, ik ben nu zo ervaren". En daar zat ik opnieuw op een stoel met een piepjong bruin kindje op schoot. Ik ben benieuwd hoevaak zich dit nog zal herhalen.

Ondertussen zit ik de ananas van 25 shilling (ongeveer 20 cent) lekker op te eten. Heerlijk. Ook de mango's zijn hier goedkoop en erg lekker. Deze week heb ik voor het eerst gepofte mais gehad. Dit is een maiskolf roosteren op een vuurtje van houtskool. Pamela trakteerde daar op, ook tijdens het winkelen voor het centrum. Toen we die ochtend thuis kwamen waren er zoete aardappelen tijdens de break. Ook dat was voor mij de eerste keer. Of ik het nou zo lekker vond?? Twee jaar geleden waren er elke ochtend mandasies bij 'de koffieDit zijn een soort oliebollen. En erg lekker. Maar dat is niet altijd meer. Het zal wel te duur . worden en te veel werk. Nu soms ook een paar witte boterhammen of pinda's.

En vandaag naar een Smal Home geweest. Nyabondo in het klein maar dan nog veel armoediger. Daar over later meer.

Groetjes van mij en tot het weekend. Neem de lap-top niet mee 'op vakantie'.

Ineke