De eerste dagen.

Hallo allemaal,

Vanmorgen werd ik wakker door baby en kindergehuil. Mijn onderkomen staat tegenover het ziekenhuisje waar men vanmorgen al vroeg was begonnen met opereren. Nog wat meimeren in bed en na genieten van de eerste dag.

Gisteren mocht ik hetzelfde onderkomen als twee jaar geleden betrekken. Mijn huisje was geschilderd en opgeknapt maar.... geen pannen en andere spullen om te kunnen koken en een huishouden te voeren. Ik heb mijn tassen gedropt want kon het ondanks de moeheid niet laten naar de kinderen te gaan en de anderen te begroeten. Een fijn weerzien. Bij een aantal kinderen een blijk van herkenning maar de meesten zaten wat apatisch en triest voor zich uit te kijken. Ik schrok opnieuw van de handicaps. Wat een hoop verdriet ligt hier bij elkaar. En wat hebben ze weinig om blij mee te zijn. Ik hoop de komende weken met alle ballonnen en bellenblazen en spullen weer wat blijheid op de gezichtjes te kunnen toveren.

En ondertussen iemand opgezocht die me even verder kon helpen met wat broodnodige spullen. Maar kwam toen ook Ann, de kokkin tegen. Gelukkig wilde zij gisteravond voor mij nog wel een lekker maaltje koken. En het smaakte zoals het twee jaar geleden smaakte.


Vandaag ben ik bij de operaties geweest. Vanaf vanmorgen heel vroeg tot vanavond acht uur zijn ze bezig geweest. Plastische chirurgie. M.n verminkingen door brandwonden werden verholpen. Wat gaat het er hier toch anders aan toe. Alles kan in de operatiekamer. Telefoneren, krantje lezen, foto's maken, Ook is het qua hygiene toch anders als bij ons. Maar ze doen zoveel goed werk. En dat allemaal op vrijwillige basis via Flying Docters. Ik heb er weer van genoten en mocht overal met mijn neus bovenop staan. Zelfs nog even helpen bij het gipsen.

En dan ook maar wat inkopen doen op het piepkleine markje naast het centrum. Wat tomaten, uien en paprika. Rijst had ik nog van gisteren over. Alles in de koekepan die ik vandaag kreeg en wat nassikruiden erbij en klaar, een lekkere simpele hap. Op het markje ook nog een paar plastix bakken gekocht voor mijn wasje en de afwas. Een paar pannen om water in te koken brachten ze vandaag. En zo komt toch alles goed.

Daarnet nog even begonnen met het ophangen van de kaarten die ik kreeg. Om toch een beetje eigens van mijn huisje te maken. Maar het vertrouwde gevoel is ondanks dat toch al wel terug.

Ik ga slapen. Moet eigenlijk ook nog douchen maar dat kan nog niet omdat ook daar de lamp het niet doet. Dan gewoon maar effe wassen bij de wastafel bij kaarslicht. Geeft niet.

P.s. Dit verhaal is van een paar dagen geleden. Toen ik hier net aan kwam. Het heeft wat overeenkomsten met de andere verhalen maar er staan ook nieuwe ervaringen in.

Dag
Ineke