BALLONNEN, BELLEN BLAZEN EN SPELEN.

Hallo allemaal,

Naast het helpen van de house -mothers met alles wat nodig is, ben ik natuurlijk ook veel met de kinderen bezig. Ze een beetje afleiding bieden waardoor er welkome onderbrekingen in hun dagelijkse sleur ontstaat. Vooral 's morgens na de schoollessen en 's middags.

In Kisumu heb ik een paar zachte ballen gekocht waar ze dol op zijn. Het gaat eigenlijk alleen om het heen en weer gooien. Zij die kunnen, proberen hem terug te gooien. Vaak gaat dit goed, maar soms ook moeizaam en soms lukt het gewoon niet. Maar toch komen ze op hun niveau daardoor wel wat in beweging. Daarbij hebben we samen plezier.

Ook heb ik een berg speelgoed uit Nederland meegenomen, zoals onbreekbare kunststof autootjes. Een piki-piki/brommer. Een matattu, de bussen van hier. Al deze vervoersmiddelen zijn favoriet bij bijna alle kinderen. Zeer eenvoudige puzzels, kunststof bekers die je in elkaar kunt zetten. Echt spulletjes voor kinderen van ongeveer vier/vijf jaar. Ze vermaken zich elke keer weer prima mee en ook is het goed voor de coördinatie. Ze gebruiken hun handen waar ze dit anders niet of met mate zouden doen. De meeste kinderen hebben problemen met het pakken van dingen en het maken van fijne bewegingen.

Over de 'zwempartij' heb ik al eerder geschreven. Helaas is er momenteel een probleem met water en was het niet zo'n goed idee het afgelopen week weer samen te 'zwemmen'. Omdat het onvoldoende regent hebben ze veel extra water moeten kopen. Misschien de volgende week zaterdag?

Voor de wat oudere kinderen zonder al te ernstige mentale problemen zijn er een paar eenvoudige legpuzzels. Ze kunnen zich er lang mee vermaken. Ineens hoor ik, Inke Inke? Rebecca heeft ze in elkaar gezet. Good girl.

Andere kinderen vermaken zich prima met doppen van bierflesjes. Ze verzinnen er zelf spelletjes mee. Heel leuk om te zien hoe ze verdiept zijn in zo iets simpels. En de doppen zijn overgebleven van de fanta traktatie. Verder heb ik een paar keer een handje vol meegenomen vanuit de grote stad.

En verder de ballonnen. Stapels zijn er uit Nederland meegekomen. Als het niet te warm is brengen we de kinderen 's middags vaak naar een andere plek op het centrum. Allemaal in de open lucht en op die plek zien ze iederéén voorbij komt. En dan spelen met de ballonnen. Al zingend een kind een ballon geven en dan laten knappen met een scherp pinnetjes. Nou, hilariteit alom wat te horen is over heel het centrum. Zo leuk. En dan telkens weer. Ondertussen moet er een kind soms een pipi-pipi doen. Oftewel een plasje. Dan haal ik de vimbus maar weer, die daar voor bedoelt is. De middagen vliegen zo voorbij. De kinderen medewerkers bewegen zich er vaak tussen, als ze van school komen. Ook blijft bellen blazen te gek. Een hoop Oh's en Ah's. Wanneer ze er achter aan konden rennen deden ze dit.

Op de vocationeal training, waar de wat oudere meiden zijn, hebben ze memorie ontdekt. Dit kunnen ze met elkaar spelen. Ik hoor dat ze zich hier dagelijks een poos mee vermaken.
's Avonds ben ik nogal eens bij de grote jongens van de training om een spelletje UNO te spelen. Een kaartspel. Nou, en het is niet te geloven maar momenteel sta ik nummer 1. Om dit te vieren heb ik afgelopen week uit Kisumu cake meegebracht.

Ook maak ik met regelmaat een wandeling met de kinderen over het centrum. Eén voor één in de rolstoel. De rolstoelen zijn hier wat verbeterd en er zijn meer. Het afgelopen jaar gedoneerd door een organisatie. Het is hier een groot centrum met allerlei gebouwen waar je echt een wandeling van 10 minuten kunt maken. Ze vechten er om en roepen allemaal om maar als eerste aan de beurt te zijn.

En dan is daar nog het kleuren. Veel kleurpotloden zijn mee naar hier gekomen. Op St. Martin, waar ik elke week naar toe ga, houden ze daar erg van. Ook de kinderen van de medewerkers vermaken zich hiermee. Momenteel zitten er een paar in mijn huisje te kleuren terwijl het half acht in de morgen is. Komende week zal ik gaan kleuren met de kinderen die hier verblijven. Ik weet niet of het bij elk kind vanwege de slechte handfunctie zal lukken. En het lukt. Ze genieten ervan en het is even stil, zo ingespannen zijn aan aantal bezig. De kleurplaten laat ik steeds bij Edwin hier op het centrum copieeren. Dan verdiend hij er ook weer wat aan.

Vaak is het ook leuk om gewoon wat tussen de kinderen in te zitten. Wat zeuren en wat kletsen voor zover dit lukt. Een groot aantal kinderen kunnen niet praten of maar een paar worden. Of alleen maar in hun eigen taal en een paar woorden Engels. Maar met de 'handen en voeten' en de intonatie van de stem, kom je altijd heel ver. Dan is het maar een aai over de bol of een arm er om heen. Of lekker op mijn schoot trekken en wat knuffelen. Gewoon lekker rustig zitten en kijken wat er te zien is. Maar ja, weer anderen blijven mijn naam roepen, want dan wil de één dit en de andere dat. Of iets ligt niet meer voor het grijpen. Of een andere gaat er met iets van door. Of ze klimmen en klauteren over elkaar heen om maar iets te pakken te krijgen. Zo blijft het nodig de aandacht overal op gericht te houden.

Natuurlijk is het niet altijd vrede tijdens het spelen. Wat bij onze kinderen thuis is , is ook hier. Wat de ene heeft wil de andere ook. Dan is het afpakken natuurlijk en de ander zet het dan weer op een brullen. Soms is het daardoor even 'oorlog'. Of ze willen allemaal met hetzelfde spelen. Allemaal spelen met de piki-piki. Of allemaal met de andere auto's. En dat kan niet.

En zo blijf ik de hele dag vaak bezig. Er is hier altijd wel wat te doen. Met regelmaat ga ik naar Sondu of Kisumu. Voor boodschappen. geld opnemen of om er even tussenuit te zijn. Daarover later nog wat weer.

Ja, genieten doe ik hier dus enorm. Elke dag is weer anders. Elke dag brengt weer iets nieuws. En wat vandaag niet is, komt morgen wel. Het leven is hier minder gejaagd en veel rustiger dan bij ons. Bij ons moet alles op afspraak. Hier kun je overal zo binnenlopen. Altijd goed. Ja, er zijn soms afspraken maar de tijd is vaak bij benadering. Vooral niet raar staan te kijken als er van afgeweken wordt . Dat is heel normaal hier. Geduld hebben is daarom soms van belang. Maar verder, heerlijk die rust hier.

Veel groetjes, Ineke