Dankjewel

Dag allemaal,

Vandaag is het een feestdag in Kenia en de kinderen hoeven daarom niet naar school. Vanmorgen was ik zoals gewoonlijk even bij de kids om ze goedemorgen te wensen. En wat een verrassing wat ik aantrof. Bijna alle kinderen waren mooi opgedoft met T-shirts uit de Nederlandse Wibra. De T- shirts die ik vanuit Nederland meegebracht heb. En opnieuw wat lieten ze merken dat ze dit mooi vonden. Maar ook de house-mothers vonden het prachtig. En daarbij kwam ik dan ook nog met een grote zak met opnieuw schooltruien, schoolsokken, veters en voor de grote meiden truien voor de zaterdag, gekocht op de markt in Sondu. Toen was het feest compleet. Allemaal moesten ze hun nieuwe aanwinst even aan. Wat waren ze trots. En nog zijn er kinderen, op de lokatie waar ik ook verblijf, die een andere schooltrui nodig hebben. Dat wordt vanzelf wel weer een dagje Kisumu. Inmiddels heb ik een winkel gevonden waar heel veel maten truien te koop zijn.

Zr. Ludevina heeft inmiddels katoenen stoffen voor lakens besteld. Binnenkort gaan we dan weer samen winkelen in Kisumu. Kan ik dan ook mooi de truien kopen want het is wel een heel gesleep met een rugtas vol met truien en spullen van de Nakumat (supermarkt). Normaal lukt dit wel, maar in een Matattu is het passen en meten als er (meestal) al 20 anderen inzitten. Opgepropt, dicht tegen elkaar aan, benen op de versnellingsbak en de rugtas en andere tas op de knieen. Gisteren zag een Keniaan mij worstelen met alles en nam heel galant een tas op zijn knieen. Onderweg een hele horde koeien op de weg waar de auto's voor moesten stoppen. Het was markt, werd naast me gezegd. Dat blijkt er dan bij te horen. En toch presteerde ik het ook nog om gedurende de rit in slaap te vallen. En bij het uitstappen in Sondu gelijk een horde piki-piki drivers die me allemaal naar Nyabondo wilden brengen want ze weten inmiddels dat ik daar hoor. Nog wat dissie wimpel ik alles af, want het is eerst even bijkomen van de Matatturit.

Vanavond bracht ik de kinderen naar bed. Twee jongens wilden beslist hun nieuwe T-shirt niet uit hebben. Wordt dan ook maar als nachtkleding gebruikt. Nou ja, normaal slapen de jongens in hun blootje. Ze zullen het wel extra warm hebben vannacht. Weer werd me gevraagd of ik bij hen bleef slapen. Zal er een keer aan moeten geloven.

Vanavond zag ik waarom ze hier in de meeste gevallen dus echt geen dweil nodig hebben. Er werd door één van de mothers gedweild met oude kleding zoals al was voorzegd. Met een oude blauwe schooltrui van één van de kinderen die nu afgedankt is. Leuk toch.

Mede namens alle kinderen, de house-mothers, ander personeel en Zr. Ludevina wil ik ook hier graag iederéén bedanken die door giften hebben mogelijk gemaakt dat ik deze kinderen, die zo weinig hebben, zo kan verrassen met kleding, lolly's, sokken, ballonnnen, spekjes, bellenblazen, ballen, lakens, hier en daar een rugtas, operatiekleding, stoffen voor broeken en jurken en waarschijnlijk nog wel meer. Te denken valt aan wol om met de breimachines mee te breien, muziekinstrumenten en materialen om nog een lage tafel en stoeltjes te maken. En waarschijnlijk heeft Ludevina nog wel wat ideeen.

Een nieuwe operatietafel en een apparaat om bloedvaten tijdens operaties te dichten zijn inmiddels door Christa van de Stichting Bondokids in Nairobi besteld. Blijft in ieder geval ook nog open staan een grote rekening voor nieuwe schoenen voor alle kinderen.

Nogmaals allemaal heel hartelijk dank. Een gift overmaken kan en mag nog steeds. Jullie zien dat elke euro heel goed terecht komt.

Mijn banknr. staat daarvoor open.
Die is: 3970344 t.n.v. A.R. Rop onder vermelding van Bondokids.

Een hartelijke lieve groet van mij en tot de volgende keer.
Ineke