HUISJE VAN EUNICE (7)

Hoi allemaal,

Zo op 2de Kerstdag toch nog een kort verhaaltje. Om te vertellen dat we zo blij zijn met het huisje voor Eunice. Ze gaat er elke dag met haar jongens heen. Om te kijken. Ook nu de werkers met Kerstverlof zijn. Inmiddels is de vloer in de woning geëgaliseerd en het toilet komt omhoog in bouw. Wanneer daar een dak op geplaatst wordt, weet ik nog niet. Na de Kerst begint men volgens Eunice met het egaliseren van de muren buiten om. Waarschijnlijk tot het geld op is. Voor de binnendeuren is geen geld meer. Maar men lost dit in Kenia vaak op door er gordijnen als afscheiding tussen te hangen. En dan het plafond. Ook daar is geen geld meer voor...helaas. Ook zullen er in de toekomst dakgoten en een watertank geplaatst worden om het regenwater op te vangen. Het water zal vanaf nu worden geput uit een diepe waterput gesitueerd nabij de huisjes van de familie. Dit is gratis. Het hoeft dan alleen maar naar Eunice gebracht worden.


Het huisje is op het elektriciteitsnet aan gesloten. Aan het gebruik van de elektriciteit zijn kosten verbonden. Eunice probeert daarom daar zo weinig mogelijk gebruik van te maken. Dit om de kosten te drukken. Ze kan ook met kaarslicht gaan werken of misschien in de toekomst een zaklamp op zonne-energie. Dat wordt dan´s avonds gewoon vroeg samen op bed. Het is daar donker tussen half zeven en zeven uur. Daarentegen is het al weer licht rond half zeven in de morgen. Een eenvoudige zonne-energie installatie zal uitkomst bieden.


Maar Eunice kan er in gaan wonen, wanneer alles droog en daardoor bewoonbaar is. Haar meubels en andere spullen zullen dan met hulp van Sr. Ludovena van het centrum verhuisd worden en dan maar hopen en bidden dat ze er met haar kinderen kan aarden. Dat ze het redt om er samen met haar kinderen een bestaan op te bouwen. Gelukkig woont haar familie dicht bij en zullen haar ondersteunen waar nodig. Samen hebben we er vertrouwen in. Ze heeft al zoveel overwonnen en is zo blij en gelukkig dat ze weer samen met haar kinderen mag wonen. Ze weer een dak boven hun hoofd hebben. Gelukkig zijn de jongens bijna 6 jaar en kunnen zichzelf aankleden en met aanwijzing wassen. De kinderen lunchen op school, dus dit hoeft Eunice niet te verzorgen. s´Morgens wordt er meestal pap gegeten en rest het avondeten, maar daar heeft ze gedurende de dag dan ook alle tijd voor. Slapen doen ze nog samen in één groot bed. Voor Eunice haar ziekte deden ze dit ook al en daar de jongens niet zo fors en groot zijn, zal dit nu ook nog wel een poos lukken. En Eunice wil proberen een handeltje te beginnen. Een winkeltje aan de straat waardoor ze een klein inkomen zal hebben. Voor de eerste maanden heeft ze geld gekregen en er is op een andere plek nog een buffer achter de hand.


En dan denk je aan kleren. Maar dat hebben ze vooreerst genoeg. Ze zijn wat dat betreft niet veeleisend. Aan mode doet Eunice niet echt. En de kids hebben dit jaar en ook vorig jaar voldoende kleding gekregen even als Eunice zelf. Voor school dragen de kinderen schoolkleding wat nog past evenals de schoolschoenen. Het schoolgeld is betaald.


Rest mij samen met Eunice te danken voor dit prachtig huisje....AMAZING.....dat we dit samen met allen die sponsorden mochten ondernemen. Maar ook de hulp die ik kreeg van Sr. Ludovena en Jim. Alleen had ik dit niet kunnen doen. Ik kan niet genoeg zeggen....DANK JULLIE WEL.


Lieve groet van mij,
Ineke