DONDERDAG, VRIJDAG EN ZATERDAG

Hallo allen,

DONDERDAG...Inmiddels zijn de mensen van de keuken er om een laatste hand te leggen aan de pijpen voor de afvoer van rook. Ik ben benieuwd of het geheel meer gaat kosten dan afgesproken. In de keuken zijn de schilders nog steeds bezig oude verf te verwijderen en te schuren. Erik vertelt dat ze daarmee vandaag klaarkomen. Tijdelijk wordt er nu in een andere ruimte op een houtvuur gekookt want in de keuken kan men niet meer terecht.

In de watertank staat veel water door hevige regenval van gisteren. Dit moet er eerst uit voor ze daar verder kunnen gaan.

In de workshop worden de laatste covers rond de matrassen gemaakt. Aan het einde van de dag vertelde Ken dat ze niet genoeg garen hebben om te naaien. Dan moet er maar even weer iemand op pad om wat te halen van ons geld.

Op de training zijn de dames wat minder snel. Daar wordt eerst een cadeautje voor Eireen gebreid. Prima. Heb al wel gezien dat daar er inmiddels 30 groene lakens zijn genaaid. Ja, en vanmiddag heb ik daar weer geholpen met het knippen van de lakens.

Vanmorgen heeft Str. Ludovina weer met de bedden man gebeld. De bedden komen zaterdag als er een wagen beschikbaar is. Heel mooi, dan kunnen we maandag beginnen met inrichten van de dometries. Of misschien zaterdag al?

Ja...vandaag is iedereen hard aan het werk. Ruimten worden door de house-mothers schoongemaakt en opgeruimd. Het centrum wordt aangeveegd en ieder is druk met zijn ding.

VRIJDAG.... het schuren van de keuken is klaar. Nu moet er schoongemaakt worden. Daar waren de house-mothers vanmorgen in alle vroegte al mee bezig. Wat kwam er veel viezigheid uit. Ook de afvoer van rook is klaar en het gaat de afgesproken prijs kosten. Gisteren is er al betaald maar vandaag komen ze terug want er was geen rekening. Die is inderdaad vandaag gekomen. Pamela maakt voor zichzelf een copie. Stel dat er toch iets niet goed is! Zaterdag beginnen ze met schilderen. Volgens Erik (schilder) moet het in drie dagen klaar kunnen zijn. En dat zal leuk zijn want dan kunnen we de keuken officieel openen met een lint. Ja Christa , die heb ik uit het guesthouse gehaald. Gebruiken we gewoon een keer weer met taart of zo erbij. Woensdagavond is de bedoeling wat mij betreft. En dan willen ze ook een party voor mij organiseren. Valt mooi samen.

Rond 9 uur ben ik op de training gaan helpen om daar de laatste lakens te knippen. Al met alle zijn er 84 lakens geknipt en gezoomd.

Vanmorgen na de 'brake' met de piki-piki naar Sondu geweest om grof dik garen te kopen voor het naaien van de covers rond de matrassen. Het was op en dan hebben ze zelf geen geld om nieuwe te kopen. Vandaag zouden ze de laatste twee matrassen klaar maken, maar ik was om 15 uur in de workshop en toen moesten ze nog lunchen terwijl ze nog niet bezig waren met de laatste matrassen. Ik ben bang dat het maandag wordt. Voor de stoeltjes hebben ze schroeven nodig. Die ook vanuit Sondu meegenomen.

Vanmiddag belde Sr. Ludovina mij. Ze wil heel graag de nieuwe dekens en lakens laten bedrukken met de naam van Nyabondo disabled. En ook dat kost geld. Vooreerst 50 Ksh per stuk. Dat wordt dan samen heel wat met 84 lakens en 30 dekens. Maar opnieuw heb ik om korting gevraagd en jawel. Nu is het 40 Ksh. per stuk. Dat kan er mee door. Sr. Ludovina reageert blij en dankbaar.

Wat schromend vroeg ze of er nog wat geld is voor het kopen van bonen. Een baal bruine bonen kost 7200 Ksh = ruim 70 euro. En bonen is een van de hoofdbestanddelen van de voeding. Ik ga alles uitrekenen en zal maandag bekijken of het lukt. Ik denk het wel. Maar ik weet nu nog niet of er voldoende verf voor de keuken is. Dat is ook nog even afwachten.

Verder vroeg house-mother Penina of de gele tafel waaraan de wat grotere kinderen zitten wat lager gemaakt kan worden. Hij is eigenlijk te hoog voor deze kids. Overleg gehad met Sr. Ludovina, maar er blijkt nog ergens een iets langere maar lagere tafel te staan. Ik op zoek, en jawel de goede hoogte, maar hij moet geschilderd worden. En is er dan verf? Ik denk het niet. Jim weet er al van en zal gaan kijken. Afwachten of hij er zelf op terug komt. Hij zegt dit wel maar......

Vandaag hebben ze de laatste gaten in het guesthouse gedicht met de filler en geschilderd. Volgens Erik is het nu bijna klaar.

In de watertank wordt momenteel niet gewerkt. Ik weet niet waarom. Misschien vanwege het water. Maar afwachten of deze werklui er morgen zijn.

Ondertussen loopt Dolphina met mij mee, heen en weer en dan dit en dan dat. Ze vindt het allemaal prachtig en is blij. Soms zet ik haar een poosje in een rolstoel anders wordt het te vermoeiend. Ook met haar naar de markt geweest. Daar wat rondgelopen en een mandasie gekocht voor 5 Ksh. In het guesthouse vond ik nog een doosje met kralen. Daar een ketting voor haar van geregen.

Deze weken wordt ik aan alle kanten verwend. Van de één krijg ik een rijst met kip, van de ander extra mandasies, chapatties, thee, een avocado, ananas, het kan niet op. Hoef zelf helemaal bijna geen eten meer klaar te maken. Laat het me maar lekker aanleunen.

Eireen is met de kleine Ineke naar huis. Vanmorgen stelde Alice (house-mother) voor haar vanmiddag rond 16 uur te gaan bezoeken. Nou , daar ben ik wel voor in. 20 Ksh met de piki-piki hier vandaan. Maar om 16 uur was Alice te moe. Ze hadden flink gewerkt. De keuken schoongemaakt en het guesthouse. En het regende bovendien. Nu wordt het zondag na de kerk.

ZATERDAG......Met Eunice uit geweest . Naar Tabaka voorbij Kissi, een plaats waar soapstone, een zacht gesteente, gewonnen wordt. Op de toeristen markt zijn veel dieren en andere zaken gemaakt van dit zachte gesteente, te koop. Ik vind dit mooi en was benieuwd waar dit vandaan kwam. De heenreis verliep redelijk voorspoedig. In de matattu zoals vaak met teveel mensen. We werden daarom door de politie aangehouden en het was betalen na lang te hebben gewacht. Vanuit Kissi direct door naar Tabaka. Aldaar nogal wat shops met soapsteenfiguren. Groot en klein. Van wit, tot rose en gelig. Ons werd uitgelegd hoe het hele bewerking proces in zijn werk ging. Daarna gingen we naar de plek waar de stenen uit de bergen gehakt worden. Mooi om te zien. Toen in een winkel een paar mandasies gegeten met een cola. En natuurlijk ook wat kopen, waarna we op de piki-piki terug gingen naar Kissi. In Kissi eerst wat gegeten, maar daarna begon het vervelend te worden. We wilden terug, maar wel tien mensen wilden ons hun matattu in hebben. Uiteindelijk zaten we voorin een matattu, maar het duurde en duurde en er kwam niemand bij. De passagierskant was op slot gedaan. Via de stuur kant er weer uit. Een andere opgezocht met meer mensen maar nog lang wachten. Zo'n matattu vertrekt pas als die vrijwel vol is. Ondertussen ging de tijd ook verder. En zoals hier altijd is er wordt van alles aan geboden om te kopen door de raampjes heen. Echt van alles komt voorbij. En ondertussen maar wachten. En ik wilde graag voor donker thuis zijn. Nou dat zat er niet meer in. En ik baalde eigenlijk flink. Eindelijk vertrok die, maar toen deden de ruitenwissers het niet en de raam aan de passagierskant ging niet dicht en de banden moesten opgepompt worden en er moest nog getankt worden. Niet te geloven. Hoe houden deze mensen het vol, dit leven. Ik zat me inwendig een beetje op te vreten. Wilde gewoon naar huis. Halverwege de rit ging iedereen er uit. Moesten we overstappen. Weer duurde het. Uiteindelijk was het half acht dat we in Sondu waren. Daar had het flink geregend. Op de piki-piki over een donkere glibberige 'dancing road'. Na een poosje hadden we dit ook wel voor gezien. We gleden alle kanten op. We zijn het laatste stuk gaan lopen maar hadden bijna geen licht. Aangekomen bij Nyabondo de jongens ophalen. Die waren niet waar Eunice dacht dat ze waren. Eunice kon ook niet bellen want de stroom was op en ze wist het nr. niet uit haar hooft. Toen door de modder in het pikke donker naar het woonhuis van de oppas gelopen maar halverwege was er een blaffende hond waar we het niet zo op hadden. Toen weer terug gegaan. Ondertussen hadden we wel een zaklamp van de gatewachter. Weer terug in Nyabondo bleek er voor de zoveelste keer geen elektriciteit te zijn. Wat een terugreis!

In de keuken wordt geschilderd. Eerst de onderlaag. Ik hoorde dat ze maandag weer bezig gaan met de watertank en.................. DE BEDDEN ZIJN ER EN ZE ZIEN ER GEWELDIG UIT.
Daarover later meer.
Gr. Ineke