De bedden zijn er!

Hallo iedereen,

Eindelijk werden in de avond de eerste twaalf bedden gebracht. De verschillende onderdelen van de bedden staan hiernaast en de planken voor onder de matrassen bij mij in mijn huisje. De hoezen rond de matrassen zijn inmiddels klaar. De dekens liggen klaar voor gebruik. Alleen de lakens zijn nog niet genaaid, omdat de gene die dit moet doen deze week niet aanwezig is. Morgenvroeg gaan we de ruimte, waar de jongensgroep van house-mother Alice slaapt, omtoveren. Allemaal nieuwe bedden , matrassen en dekens. Wat zal het mooi lijken.

Nou, dat werd dus niet die morgen. Deze morgen werden de bedden in elkaar gezet en het bleek dat ze verre van afgewerkt waren en lang niet stabiel stonden. Een dikke tegenvaller. Sr. Ludevina gebeld want zij was in Kisumu. Jim erbij. Wat te doen? Ik accepteerde het in ieder geval zo niet en Sr. en Jim gelukkig ook niet. Sr. Ludevina zou die dag naar de bed-man gaan om het tweede deel van het geld te betalen. Nauw dat ging mooi niet door. Eerst werd hem verzocht de bedden stabieler te maken en beter af te werken. De bed-man kwam met Sr. Ludevina mee naar het centrum en beaamde dat ze toch wel slordig afgewerkt waren en te veel heen en weer te bewogen. Dat was donderdag.
Vandaag zaterdag zijn er drie personen de hele dag bezig geweest om in elk bed vier bouten te plaatsen, ze beter af te werken en ze vervolgens opnieuw te schilderen. Een hogere kostenpost waarschijnlijk, maar als ze het direct goed hadden gedaan was dit niet gebeurt. Sr. Ludevina werd de hele dag op de hoogte gehouden en ik werd er bij gehaald om te beoordelen of het goed was. Nou het was gelukkig veel beter. Op het laatste moment zei de bed-man eigenlijk niet uit te komen met het geld. Hij vraagt nu 6000 ksh per bed voor de volgende 12 bedden i.p.v. 5500 ksh. Raar hoor. Overeenkomst is overeenkomst. Ik probeerde hem dit duidelijk te maken en vertelde tevens dat mijn geld op was. Hij moest het verder maar met Sr. Ludevina kortsluiten. De 2de helft van het geld ligt in 'de convent' en zal daar blijven tot Sr. Ludovina terug is uit Nairobi ,waar ze dit weekend is. De bedden staan nu weer opgeknapt onder dak en worden maandagmorgen dan eindelijk in de slaapruimte van de jongens van house-mother Alice geplaatst. Ik ben benieuwd en .....wordt vervolgd.

Ook de palen voor de lijnen staan al weer een paar dagen in de grond en het cement rondom is aan het harden. Op drie plekken komen er lijnen bij. Mij ging het vooral om de plek van house-mother Penina waar de was over de omheining te drogen wordt gehangen. Komende week worden de lijnen gespannen en kan de was eindelijk, zoals het hoort gedroogd worden.

WAT IS ER ALLEMAAL VERDER MET DE GIFTEN GEDAAN?........

Natuurlijk, bij de bedden, 24 matrassen, 24 dekens, 24 onderdekens en stof om lakens van te maken.

Er is donkerblauwe en donkerrode wol gekocht om op het centrum schooltruien van te breien met de breimachine. Daarbij krijgt het centrum volgende week 50 truien in allerlei kleuren met een klein defect.

Er is veel rijst en suiker aangeschaft. Waarom suiker? De Keniaan kan niet zonder ughali maar ook niet zonder suiker. In de porridge voor de kinderen wordt dit gedaan en in de thee, die ze hier steevast drinken met melk en suiker.

En dan de 12 levende kippen, gekocht op de markt in Sondu. Het was speciaal om dit te doen. En daarna villen, bereiden en alle kinderen kregen een stukje kip. Toen zag ik dat de snijplakken in de keuken echt, maar dan ook echt aan vervanging toe waren. Weer een boodschap om in Kisumu te doen. Ze waren er blij mee en de oude zijn direct verwijderd.

Er werden borden en mokken voor de kinderen gekocht omdat deze aan vervanging toe waren. Ook omdat er steeds meer kinderen komen waren er niet meer genoeg metalen borden en moesten de house-mothers het tot voor kort doen met deels oude plastic borden, die moeilijk echt schoon te krijgen zijn.

Verder voor de kinderen twee keer yoghurt, twee keer frisdrank, chocolade en veel lolly's. Hun grote voorkeur ging uit naar de yoghurt. Het was fijn te zien hoe ze hiervan genoten. De laatste restjes werden met de vingers uitgelikt. Na de eerste keer kwam dagelijks de vraag wanneer ik weer naar Kisumu ging om yoghurt te kopen. In de grote supermarkt aldaar waren twee keer alle tinnetjes yoghurt uitverkocht.

Voor veel kinderen kocht ik op de markt in Sondu een tweede hands fleecetrui omdat de oude kapot of te klein was. En ook voor de nieuwe kinderen, die er nog niet één hadden. Dat was elke keer net als de Keniaan doet een getrek tussen de stapels kleding, die in grote zakken vanuit o.a. Europa of USA Kenia binnenkomen en opgekocht worden.

Voor de meiden kocht ik nachthemden op de markt in Kisumu. In Sondu waren ze niet te koop. Opnieuw tweede hands. Opnieuw zoeken tussen stapels ponnen van groot naar klein. Altijd was dat weer leuk en verrassend wat er uit de zakken te voorschijn kwam. En voor de dames heerlijk want ze slapen nu niet meer in hun nakie.

En dan voor teacher Margareth op het centrum waren er gummetjes, potloden en puntenslijpers. Wat ze had, was niet al te best en de punten van de potloden werden met een scheermesje geslepen. En dan het schoolbord. Te glad. Een nieuw likje schoolbord verf bracht uitkomst. Daarbij wat krijt.

Ook was er fruit voor de kinderen. Op de markt hier dichtbij kocht ik tijdens de wandelingen bananen en in Sondu de ananassen.

Voor drie van de vier mensen die hier altijd op het centrum rondscharrelen en soms iets doen kocht ik schoenen, voor de mannen een jas en voor Merchie een fleecetrui. Geweldig te zien hoe blij ze er mee waren. Ten eerste dat ze iets krijgen en dan ook nog iets wat ze echt nodig hebben. Dagelijks zie ik nog de dankbaarheid in hun gezichtsuitdrukking. Mooie bijkomstigheid is dat Merchie mij ondertussen veel helpt met het verplaatsen van de kinderen.

Alle meegebrachte spelletjes, puzzels, bellenblazen, knikkerspel en flessendoppen kwamen heel goed van pas. Van de puzzels missen inmiddels stukjes en alles is vies en besmeurd geworden. Dat geeft niet. Het blijft toch allemaal hier. Ook waren de speelgoed piki-piki en auto een schot in de roos.

De kinderen van de medewerkers mochten in mijn beleving niet achterblijven. Voor de jongens kocht ik een bal, voor de twee jonge meisjes een barbiepop en voor de grotere meiden een notitieboekje. Ook zij blij. En dat er ook aan hen gedacht werd vonden ze bijzonder.

En vandaag was het zondag en stond er een nieuwe verrassing op het programma. Vanavond kregen de kinderen bij de zondagse rijst met bonen allemaal een worstje met tomatensaus. Echt een verrassing. Ik nam er ook één en het smaakte heerlijk na bijna zeven weken nauwelijks vlees te hebben gehad.

Wat een lijst. Wat heb ik hier veel kunnen en mogen doen. Wat was het een voorrecht dit allemaal te mogen doen van het geld van de giften. Zonder de vele en soms grote giften was dit niet mogelijk geweest. Wat waren allen blij met alle verrassingen. Daarom wil ik nogmaals iedereen bedanken die dit alles voor mij mogelijk hebben gemaakt. En ook namens Sr. Ludevina en al het personeel van het centrum en natuurlijk niet vergeten de kinderen.............namens iedereen hier......

HARTELIJK, HARTELIJK DANK VOOR AL JULLIE GIFTEN.

Ja Cor, zelf denk ik ook wel eens deze verhalen in boekvorm uit te geven. Maar of dit ooit vorm krijgt, weet ik niet. En Annet, dank je wel voor de positieve inzet ten aanzien van de kinderen in Nyabondo Rehab.

Inmiddels zit ik al weer te denken aan nieuwe projecten. Geld sparen voor nieuwe dakgoten. Inmiddels zijn aan één gebouw nieuwe grotere dakgoten geplaatst. De andere vervangingen laten op zich wachten. Er is daarvoor momenteel even geen geld. Alles gaat in stukjes en beetjes. Toch zijn ze nodig aan vervanging toe en nieuwe zouden heel goed van pas komen met het huidige waterprobleem.

Bedden voor de slaapvertrekken van de meisjes en jongens van de house-mothers Penina en Eireen. Maar er komen nog twaalf bedden door de donateurs betaald en ik ga vragen of die op Penina plaats geplaatst kunnen worden.

En een nog groter project! Een nieuwe wagen voor het centrum. De huidige dateert zeker van de jaren tachtig/negentig en begeeft het met regelmaat. Hij is eigenlijk nodig aan vervanging toe. Maar goed, hoe pak je dat aan??

En dan is het maandagmorgen en avond. Voetbal 2 -0. Ik zag het nu goed bij Pamela. Sr. Ludevina belde vanuit Nairobi om me te feliciteren.
De bedden staan en de kinderen liggen nu hopelijk heerlijk te slapen in een goed bed en op een lekker matras. Het had nog heel wat voeten in de aarde. Ik zal jullie de details besparen, maar het werd pas zes uur voor ik alle bedden eigenhandig schoon maakte, inclusief de matrassen en ze vervolgens opmaakte. De bedden waren langer en daarom moesten er gedurende de dag opstaande richels weggebroken worden en nieuwe smalle geplaatst. Ondertussen stonden de bedden vies te worden onder al dat stof van het breken en de matrassen, die buiten lagen, eveneens. Pas rond half zes waren ze hier mee klaar. Toen werd ik nog even druk. Maar iedereen kwam kijken en men vindt het prachtig. Namens allen hier heel heel veel dank.

Hart. groet voor jullie allen, Ineke