De laatste zaterdag.
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Ineke
28 Juni 2011 | Kenia, Nairobi
Vandaag al weer vroeg uit bed. Wanneer de vogels beginnen te fluiten wordt ik wakker en om dan te blijven liggen vind ik een beetje zonde. Met Pamela van de administratie had ik een afspraak om om negen uur naar Sondu te gaan om opnieuw een paar zakken mais te kopen. Ze zijn er hier zo blij mee. Degene die mij opnieuw hebben gesponserd heeeeeeel hartelijk dank daarvoor.
Maar om negen uur was er geen Pamela en ook niet om half tien. Ben toen maar eens naar haar huisje gegaan, aangeklopt en binnengelopen. Eerst niemand te bekennen maar later kwamen ze uit de slaapkamer. Ja, we gaan zo, maar ondertussen had ik al een grote kop thee voor me staan en kleine Jan in mijn armen en zijn flesje in mijn hand. Dan eerst maar Jan de fles geven. Wat is er nu leuker de zaterdagmorgen zo te beginnen. Na drie kwartier was het dan zover en konden we eindelijk weg. Op naar Sondu voor drie grote zakken mais. De mais wordt secuur afgemeten. Veertig kleine emmertjes in een zak. Verder voor mezelf veertig bananen om zondag de kinderen te trakteren.
Thuis aangekomen snel wat eten voor mezelf klaarmaken en toen het grote zeil weer neerleggen en vastleggen met houtblokken. Vanmiddag gingen we na de lunch weer met water en zeep op het zeil spelen. Het was maar even en ze zaten er na het eten allemaal rond omheen. Eerst de kleren uit en dan het zeil op. Spetteren, joelen, schreeuwen...... prachtig. De meeste meiden bleven dit keer aan de kant maar genoten wel van het spectakel. Na dik een uur allemaal van het zeil af en hoera een lolly. Tegelijkertijd konden de lijfjes drogen. Ondertussen begon een aantal kinderen zich weer aan te kleden. Sommigen hielpen elkaar. En toen zijn we nog lang op het veld bij de waterpomp blijven zitten. Nog een beetje met water spelen en ze allemaal ook water te drinken gegeven . Een heerlijke middag tot één van de house mothers komt melden dat ze toch echt naar binnen moesten omdat het dreigde te gaan regenen. In sneltrein vaart iederéén met de rolstoel naar binnen en....daar was opnieuw de regen. Wat hadden we een leuke middag. Het zeil is ondertussen ook schoon en droog en wordt opgeborgen op het kantoor van Sr. Ludevina voor misschien een volgend jaar???
Vanavond bij de groep van negen jongens gegeten. Ik doe het daar te weinig maar het is ook moeilijk mijn tijd een beetje goed te verdelen. Ze vonden het leuk en Obiri met de korte beentjes kwam gelijk op mijn schoot zitten. Nadien de grote meiden in bed geholpen. Ook dat doe ik te weinig. Meestal begin ik bij de jongens en als het daar klaar is liggen de meiden er al in. Nu dan maar eens andersom gedaan.
Allemaal welterusten en tot morgen.
Dag Ineke
-
28 Juni 2011 - 18:27
Wim:
Ineke, wat gaat de tijd vlug. Je verslagen laten zoveel betrokkenheid zien naar de gemeenschap daar. Het is voor ons ook genieten om zo mee te mogen kijken over je schouder. Die verhalen mag je echt allemaal nog een keer vertellen als je weer bij ons in Nederland bent. Veel succes op je terugreis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley