GEDURENDE EEN WEEK...
Door: Ineke Rop
Blijf op de hoogte en volg Ineke
06 December 2018 | Kenia, Kisumu
Het is vroeg in de morgen. Heel vroeg. Kan niet meer slapen. Dan maar schrijven. Van alles spookt door mijn hoofd. Nog even naar Avelien en haar dochter Ineke-Adhiambo. Straks naar Eireen in Oyugis om de andere Ineke te zien. De house-mothers nog een keer uitnodigen. Eunice naar (haar nieuwe} huis brengen. Voor de laatste keer naar Kisumu. Pannenkoeken bakken. Fruit eten met de kids. Er is nog veel wat ik de komende week graag wil doen.Want over een week vertrek ik naar huis. Nog even niet aan denken. Het verveelt me hier nog niets.
Gisteren weer een leuke dag. Momenteel zijn er nog drie kinderen waarvan er twee de hele dag achter me aan lopen als ik niet uitkijk. Best wel leuk en gezellig maar soms wil je ook wel iets effe voor je zelf doen. Maar vandaag was het weer Sondu dag. Op naar Sondu met Christa en de twee kids Dolphina en Emmanuel. Beiden lopen maar kunnen snel vallen. Uitkijken dus over de onregelmatige steenslagwegen en de rommel op straat in Sondu. Met de piki-piki er heen. Al een belevenis op zich. Toen rond lopen, hier en daar wat kopen waaronder een nieuwe muts voor beiden en een paar schoenen voor Emmanuel. Trots loopt hij rond. Het blijft leuk dit te doen. Deze kinderen gelukkig te zien met wat ze krijgen. In de middag met Judy hetzelfde als dank voor het maken van alle baskeds. Ze maakte er samen met Peres 19 in totaal en was er druk mee. Judy is een ernstig gehandicapte jonge vrouw die rolstoel afhankelijk is. Ze is de enigste leerling van de training die nog achter gebleven is. Maar hoe kan zij mee naar Sondu? Nou eenvoudig. De rolstoel vastbinden achter op de brommer en wij samen achter op een andere brommer er achter aan. In Sondu de boel weer loskoppelen en Judy weer in de rolstoel tillen. Ze is klein en niet zwaar. Nou, daar gingen we door Sondu. Wat een gehobbel en wat heel veel bekijks. Mensen bleven stil staan om haar aan te staren. Ze zijn echt gehandicapte mensen op straat niet gewend. Ik zei maar regelmatig "doorlopen" met een paar handbewegingen. Judy leek er zich niet al te veel aan te storen. Te druk met het uitzoeken van een paar kleding stukken. Niet snel tevreden. Toch vonden we na verloop een paar rokken die ze mooi vond en een bijpassende blouse en T-shirt. Blij. ...blij. Daarna nog samen een soda drinken en weer omhoog naar huis. Een welbestede middag en een blijde Judy. Helemaal te gek.
Daags hiervoor ben ik uit geweest met Eunice. Met de matattu naar Kendu Bay. Op zoek naar een potterie. Een plek waar ze aardewerken kookpotten maken. En aardewerk is mijn ding. Dus ik wilde het wel even zien. Het viel een beetje tegen. Kleiner dan ik had gedacht. Maar leuk om weer met Eunice uit te zijn geweest. Toen ze nog gezond was deden we dit veel meer maar nu is dat allemaal wat ingewikkelder vanwege haar handicap.
En afgelopen was ik weer in naar Kisumu. Ik kon meerijden met een bus die Sr. Ludovena had geregeld om een aantal mensen van het centrum en haarzelf naar een meeting over 'de dag van de handicap' te brengen. Nou, deze hapening was niet zover bij het huisje voor Eunice vandaan. Dus ben ik daar eerst even weer geweest. Opnieuw met eigen ogen aanschouwen. En het wordt mooi. Daarna terug naar Kisumu om bij de bank schoolgeld voor de jongens te betalen. Vervolgens de laatste muskietennetten gekocht en nog even naar de toeristenmarkt waar allerlei souvenirs en hebbe dingetjes te koop zijn. Ondertussen ergens een pizza gegeten en fruit voor de kids gekocht als verrassing. Ze vinden ananas en sinaasappels zo lekker. Als laatste naar de Nakumat om te kijken of de stoelen die ik hier eerder kocht er al weer waren. Nee, jammer genoeg dus niet . Maar ze gaan nu vragen in andere filialen. Misschien volgende week nog? Er zijn namelijk meerdere aan vervanging toe.
En straks dus op pad naar Oyugis. Ben benieuwd. Eireen heeft me een telefoonnummer van een piki-piki driver gegeven, die ik kan bellen om me naar de plek waar ze momenteel is, te brengen. We zullen zien.
Veel dank voor de sponsorgelden voor het huisje die opnieuw zijn binnen gekomen. Top.
Groetjes van mij, Ineke
-
07 December 2018 - 05:38
Anke Van De Bovenkamp:
hoi Ien
zo te lezen kun je eigenlijk nog niet naar huis, heel veel plezier met al deze mooie ondernemingen. geniet er van deze week !!
groet Leo en Ank
-
07 December 2018 - 10:37
Marry V D Wetering:
Hallo Ineke,
Wat een mooie en waardvolle tijd in Kenia.
Heel bijzonder om je verslagen te lezen en hoe je daar op je plek bent.
En zo geniet van de kinderen en andersom.
Nog veel zegen de komende tijd.
Een goede reis terug naar ons kikkerlandje.
Hartelijke groeten
Roelof en Marry.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley