DE EERSTE DAGEN.

Hallo allen,

Na een vermoeiende lange reis kwam ik dinsdagmiddag rond 15 uur in Nyabondo aan. De vliegreis verliep naar wens. Al kwam er van slapen in het vliegtuig niet veel terecht. James van Bonobo-tours stond me rond 6 uur op te wachten en we vertrokken direct met de auto/taxi voor de lange trip die zou volgen. Het was prachtig en ook al wilde ik wel een dutje doen, toch probeerde ik te blijven kijken. Ik ben weer in Kenia. Een heel andere wereld. Zo heel anders. Niet te vergelijken met ons rijke landje. 'Wat hebben wij het goed' dacht ik steeds. We passeerden de town-ship van Nairobi, zeer oude hutjes afgedekt met golfplaten, waar de hele arme inwoners wonen. We passeerden onderweg markten en dorpen zoals ik het ken van alle andere keren. Rommelig, oud, stoffig en veel troep. Het is net alsof hier de tijd heeft stil gestaan. Maar ook reden we door het Masai gebied en zagen de lange masai-mannen in hun traditionele rode kleden, hun kudden geiten laten hoeden. We zagen het prachtige dorre Afrikaanse landschap aan ons voorbij gaan, met de mooie platte acasiabomen. Hier en daar glooiend. Soms flinke heuvels. geweldig, echt om voor wakker te blijven. Het deed me denken aan die keer, toen ik na een reis door Zuid-Afrika, bewust afscheid nam van dit landschap. En dan ineens een kudde zebra's aan de kant van de weg. Wat een afwisseling. Ik ben terug.

Na een aantal uren arriveerden we in de eerste grote plaats Narok, waar ik geld kon pinnen en mijn eerste boodschappen doen. Te gek dat dit allemaal mooi kon. En weer verder langs theeplantages, kleine dorpen, ook veel groene begroeiing en zo heel veel meer. Maar ook over een weg met heel veel bumps zoals ze dit hier noemen. Het schoot daardoor niet op. Een stuk verderop over een brede zandweg vol met kuilen. Maar ook een prachtige weg van echt rood Afrikaans zand met aan weerszijden veel mensen, kinderen, huizen en kraampjes. Hier hoorde ik voor de eerste keer weer kinderen schreeuwen 'mzungu' of te wel 'een blanke'. En ik maar zwaaien. Een beetje een koningin gevoel.

En toen na verloop van vele uren kwamen we aan in Nyabondo. Het weerzien was fijn met veel herkenning. Ik kreeg een lekkere bak thee met banaan en kon mijn intrek nemen in 'mijn huisje' Heerlijk, lekker installeren, koffers uitpakken en het mijn plekje maken. Allen hier groeten en natuurlijk snel even naar de kinderen. Wat een gejoel. Ik zie heel veel nieuwe gezichten maar ook gelukkig bekende kinderen. Ondertussen kookte Beatrice, de kok van het centrum een lekker maaltje voor me waar ik enorm veel trek in had en daarna ......naar bed. Het was mooi geweest.

Vandaag niet zo vroeg op gestaan. De vermoeidheid was er nog. Maar rond half negen voor het eerst echt naar de kinderen. Ze zaten allen bij elkaar in het schoolklasje van teacher Margareth. Het geheel eerst maar eens aangekeken en hier en daar geholpen. En zijn veel nieuwe kinderen en anderen zijn van groep veranderd of zijn er om allerlei redenen niet meer. Na de break rond 11 uur naar het marktje hier om de hoek voor wat groente en wat dingetjes die ik in mijn kleine keukentje mistte. Daarna geholpen met de kinderen eten geven. Een aantal kunnen niet zelf eten en moeten in alles geholpen worden. De meesten zijn toch wel zeer ernstig gehandicapt. Toen een uurtje plat en de kinderen verblijd met de eerste ballonnen. Verder vandaag nog naar een groep grote meisjes geweest, wat elders op het centrum een plekje heeft gekregen. Daarna een hapje eten voor mezelf gekookt en tot slot een spelletje UNO met grote jongens gespeeld.

Dit waren mijn eerste dagen hier. Het is alsof ik niet weg geweest ben. Veel is het zelfde, maar andere dingen ook weer niet. Later zal ik wat dieper in gaan op alles wat ik hier doe en mee maak.

Hartelijke groet voor jullie allen.
Ineke