Politie
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Ineke
23 Juni 2011 | Kenia, Nairobi
Hoi allemaal,
Vanmorgen de kinderen goedemorgen gewenst en ter plekke bedacht ik me ze maar even naar school te brengen. Top natuurlijk en hilariteit alom. Met zijn allen achter in de auto, dichtop elkaar. Maar voor een kort ritje, het is te doen. Op de terugreis stopte de moter ineens. Wat wilde het geval, de petrol/benzine was op. Er zat niets anders op dan wachten tot iemand van het centrum met een jerrycan benzine zou komen of gaan lopen. Samen met een teacher koos ik voor het laatste. Het zou nog wel even kunnen duren voor er iemand zou komen om wat in de tank te gooien.
Gisteren op onze rit naar Kisumu voor het kopen van stoffen, werden we door de politie aan gehouden. Waarom James de chauffeur geen gordel om had? Maar James is een beetje in omvang en de gordel past hem niet. Ook dat kan hier gebeuren. En het werd netjes geaccepteerd en we konden verder. Een paar kilometer verder, weer politie en weer aanhouden. Nou met de vraag: "Sister (Ludevina) :" How are you today"? 'Today not so good" was haar antwoord. "What can I do for you?" was de reactie van de politie. "The feel/petrol/benzine is to expensive . Can you can give me some money for it"? Opnieuw een hoop gelach, maar we konden verder, maar zonder geld natuurlijk. Nu is het zo dat de politie hier vaak auto's aanhoudt, laat betalen om en voor niets, waarna ze dan weer verder kunnen. Sr.Ludevina liet ze dit even subtiel voelen en ze kan het doen, want ze heeft hier natuurlijk autoriteit als zuster in nonnenkledij.
Op de terugreis van Kisumu zagen we een ernstig ongeluk. Een grote petrolwagen op zijn kant over de hele breedte van de weg. De cabine was enorm beschadigd en ik vraag me af of de chauffeur er wel zonder problemen uit is gekomen. De wagen lekte behoorlijk benzine. Er rondom heen veel mensen die allemaal stonden te kijken. Een aantal probeerden een graantje mee te pikken door benzine op te vangen in jerrycans. Wat gevaarlijk. Er hoefde maar één vonkje vuur ergens vandaan te komen of de hele boel zou in de fik staan. De politie stond erbij maar deden nauwelijks iets. Een beetje het verkeer erom heen leiden over het gras, stenen en door kuilen, wat ook nog niet zo gemakkelijk ging. De mensen bij de gevaarlijke situatie weghouden was blijkbaar niet één van hun taken. Wat was ik blij dat we er voorbij waren en onze rit konden vervolgen.
Een andere keer waren we op stap, ook naar Kisumu en werden we ook aangehouden. Toen had Jim, ook een chauffeur van het centrum, vergeten zijn gordel om te doen. En....toen wees de agent naar mij. Waarom ik geen gordel om had? Ja, en waarom niet? Ik dacht even: O wee, bekeuring, geld betalen. Maar heel raar, ik stond er geen moment bij stil, dat ik pal naast de chauffeur zittend eigenlijk ook een gordel om moet. In Nederland doe ik het altijd en hier? Maar er was geen gordel voor de tussenzitter. Aan de andere kant van me zat Sr.Ludevina...en ook geen gordel om. Ze zei tegen de agent dat ze het vergeten was en ik zou op een plek zitten waar normaliter een gehandicapt kind van Nyabondo zit en die kan geen gordel dragen?? Nou heb ik nog nooit een gehandicapt kind voorin bij de chauffeur zien zitten. Maar goed, een kletspraatje dus en na wat vijven en zessen konden we gewoon doorrijden. En ook geen geld betalen. Normaal staat hier een boete voor die direct geint wordt. En....Sr. Ludevina ging gewoon zonder gordel om verder. Zij kan het doen toch.
Geregeld neem ik de motorfiets op en neer naar Sondu. Meestal zeg ik dan: "Rij voorzichtig." Ook daar gebeuren ongelukken mee. Vorige week liep ik in de buurt van de grote weg en zie ik voor mijn ogen er één omver gegaan. Uitgegleden, verkeerd gestuurd?? Wie zal het zeggen. De motor maakte een schuiver, maar de bestuurder en een Keniaanse vrouw kwamen er met grote schrik, maar zonder mankementen van af. Het vrouwtje bleef van schrik nog wel een poosje in de berm zitten. Ik er toch maar even naar toe maar tegelijkertijd ook een paar Kenianen. Ben toen maar weer rechtsomkeerd gegaan. Even later liep de vrouw gelukkig weer rond en de driver stond gebogen over zijn motor.
En zo gebeuren er ook hier gekke dingen in het verkeer. Maar zo wat verhaaltjes daarover.
Soms schrijf ik een beetje veel maar het is tegelijker tijd ook een dagboek. Na thuiskomst laat ik er een boekwerk van maken. De vorige keer hield ik nog apart een dagboekje bij maar doe dit nu niet meer. Wanneer het lezen een beetje teveel wordt, sla dan maar een stukje over.
Veel groetjes van mij.
Ineke
Vanmorgen de kinderen goedemorgen gewenst en ter plekke bedacht ik me ze maar even naar school te brengen. Top natuurlijk en hilariteit alom. Met zijn allen achter in de auto, dichtop elkaar. Maar voor een kort ritje, het is te doen. Op de terugreis stopte de moter ineens. Wat wilde het geval, de petrol/benzine was op. Er zat niets anders op dan wachten tot iemand van het centrum met een jerrycan benzine zou komen of gaan lopen. Samen met een teacher koos ik voor het laatste. Het zou nog wel even kunnen duren voor er iemand zou komen om wat in de tank te gooien.
Gisteren op onze rit naar Kisumu voor het kopen van stoffen, werden we door de politie aan gehouden. Waarom James de chauffeur geen gordel om had? Maar James is een beetje in omvang en de gordel past hem niet. Ook dat kan hier gebeuren. En het werd netjes geaccepteerd en we konden verder. Een paar kilometer verder, weer politie en weer aanhouden. Nou met de vraag: "Sister (Ludevina) :" How are you today"? 'Today not so good" was haar antwoord. "What can I do for you?" was de reactie van de politie. "The feel/petrol/benzine is to expensive . Can you can give me some money for it"? Opnieuw een hoop gelach, maar we konden verder, maar zonder geld natuurlijk. Nu is het zo dat de politie hier vaak auto's aanhoudt, laat betalen om en voor niets, waarna ze dan weer verder kunnen. Sr.Ludevina liet ze dit even subtiel voelen en ze kan het doen, want ze heeft hier natuurlijk autoriteit als zuster in nonnenkledij.
Op de terugreis van Kisumu zagen we een ernstig ongeluk. Een grote petrolwagen op zijn kant over de hele breedte van de weg. De cabine was enorm beschadigd en ik vraag me af of de chauffeur er wel zonder problemen uit is gekomen. De wagen lekte behoorlijk benzine. Er rondom heen veel mensen die allemaal stonden te kijken. Een aantal probeerden een graantje mee te pikken door benzine op te vangen in jerrycans. Wat gevaarlijk. Er hoefde maar één vonkje vuur ergens vandaan te komen of de hele boel zou in de fik staan. De politie stond erbij maar deden nauwelijks iets. Een beetje het verkeer erom heen leiden over het gras, stenen en door kuilen, wat ook nog niet zo gemakkelijk ging. De mensen bij de gevaarlijke situatie weghouden was blijkbaar niet één van hun taken. Wat was ik blij dat we er voorbij waren en onze rit konden vervolgen.
Een andere keer waren we op stap, ook naar Kisumu en werden we ook aangehouden. Toen had Jim, ook een chauffeur van het centrum, vergeten zijn gordel om te doen. En....toen wees de agent naar mij. Waarom ik geen gordel om had? Ja, en waarom niet? Ik dacht even: O wee, bekeuring, geld betalen. Maar heel raar, ik stond er geen moment bij stil, dat ik pal naast de chauffeur zittend eigenlijk ook een gordel om moet. In Nederland doe ik het altijd en hier? Maar er was geen gordel voor de tussenzitter. Aan de andere kant van me zat Sr.Ludevina...en ook geen gordel om. Ze zei tegen de agent dat ze het vergeten was en ik zou op een plek zitten waar normaliter een gehandicapt kind van Nyabondo zit en die kan geen gordel dragen?? Nou heb ik nog nooit een gehandicapt kind voorin bij de chauffeur zien zitten. Maar goed, een kletspraatje dus en na wat vijven en zessen konden we gewoon doorrijden. En ook geen geld betalen. Normaal staat hier een boete voor die direct geint wordt. En....Sr. Ludevina ging gewoon zonder gordel om verder. Zij kan het doen toch.
Geregeld neem ik de motorfiets op en neer naar Sondu. Meestal zeg ik dan: "Rij voorzichtig." Ook daar gebeuren ongelukken mee. Vorige week liep ik in de buurt van de grote weg en zie ik voor mijn ogen er één omver gegaan. Uitgegleden, verkeerd gestuurd?? Wie zal het zeggen. De motor maakte een schuiver, maar de bestuurder en een Keniaanse vrouw kwamen er met grote schrik, maar zonder mankementen van af. Het vrouwtje bleef van schrik nog wel een poosje in de berm zitten. Ik er toch maar even naar toe maar tegelijkertijd ook een paar Kenianen. Ben toen maar weer rechtsomkeerd gegaan. Even later liep de vrouw gelukkig weer rond en de driver stond gebogen over zijn motor.
En zo gebeuren er ook hier gekke dingen in het verkeer. Maar zo wat verhaaltjes daarover.
Soms schrijf ik een beetje veel maar het is tegelijker tijd ook een dagboek. Na thuiskomst laat ik er een boekwerk van maken. De vorige keer hield ik nog apart een dagboekje bij maar doe dit nu niet meer. Wanneer het lezen een beetje teveel wordt, sla dan maar een stukje over.
Veel groetjes van mij.
Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
