Small Home's.
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Ineke
26 Maart 2009 | Kenia, Kisumu
Hoi hoi,
Daar ben ik nog een keer vandaag.
Eergisteren zijn we met Zr. Ludevina en het het medisch personeel van ons centrum mee geweest naar een van de vele Small Home's in het westen van Kenia. In een Smal Home verblijven lichamelijk gehandicapte kinderen en worden daar opgevangen en verzorgt omdat het om wat voor reden dan ook thuis niet meer lukt.
Wij gingen naar een huis waar 35 kinderen verblijven, vier uur rijden bij ons centrum vandaan. We passeerden de evenaar waar we natuurlijk even moesten stoppen voor een foto. Aldaar aangekomen zaten er al kinderen en mensen, ook van buiten het huis te wachten voor screening/onderzoek. Maar eerst werden we hartelijk welkom geheten door het personeel en kregen we te eten en te drinken. Want vier uur rijden in de hitte over een hobbelweg vol kuilen en aansluitend een zandweg maakt dorstig en een beetje hongerig.
De fysiotherapeut van ons centrum was mee om de kinderen te onderzoeken en z.n door te verwijzen naar andere specialisten op medisch gebied. De verpleegkundige voorzag sommigen van tabletten. Waarschijnlijk pijnstillers en vitaminen. Zoals gezegd,ook mensen van buiten deze Small Home zaten te wachten op advies van Vitalis, de fysiotherapeut. Dit ging zo'n beetje de hele dag door. We mochten er gewoon bij zijn en soms werd mijn mening gevraagd. Erg leuk. We zagen iemand met alle verschijnselen van diabetes mellites, artritis klachten, botontsteking, artrose, kinderen met vergroeiingen en huidafwijkingen en nog veel meer.
Maar ik ben er niet aldoor bij geweest. Een beetje op onderzoek uit gaan in de omgeving is ook leuk. Kijken waar de kinderen slapen en waar er gekookt wordt. Even praten met de oudere kinderen.
En het spelen met de kleinere kinderen was ook hier heel plezierig. Wat kan alleen al een bal veel plezier brengen. En een paar koekjes voor de kinderen maken het compleet. De kleintjes zaten gewoon bij elkaar in een klein kamertje gewoon niets te doen. Wat is een beetje afleiding voor hen dan leuk.
Met Zr. Ludevina even een rondje lopen. De Katholieke kerk met een bezoekje vereren en wat drinken bij de priester. Ach, en zo is zo'n dag weer heel snel om.
Tussendoor wat eten en drinken. Om half acht was Vitalis eindelijk klaar en konden we weer vertrekken, maar niet nadat er over en weer bedankt werd voor de genoten gasrvrijheid en onze komst. Het was bijzonder te ervaren hoe dankbaar men over en weer was. Tot slot, ook bijzonder een gebed waarin ook de dankbaarheid geuit werd.
Alle anderen hadden nog een lange rit voor de boeg. Wij werden in Kisumu afgezet bij St. Ann Geusthouse omdat we de volgende dag naar Kakamega-Forest zouden gaan. Aldaar een heerlijk bed. Ik sliep daar mijn beste nacht tot nu in Kenia.
En dan.....dit is mijn laatste schrijven vanuit Kisumu. Mogelijk zal ik nog een keer in Nyabondo achter de computer kruipen maar alleen als er tijd is. Ik wil de laatste dagen ook graag bij de kinderen en de operatie's zijn. Het is fijn te lezen dat jullie genoten hebben van mijn schrijven. Er zijn nog veel meer verhalen. Maar het kost allemaal tijd ze in de computer te krijgen. Heb daarom ook altijd niet op mijn mail kunnen kijken of berichten kunnen beantwoorden. Mijn excuus daarvoor.
Ludevina stond net achter mij. De auto is bij de garage. Ze zal bellen als ze ons komt halen. We horen van haar. Ik sluit nu af en dank jullie allemaal voor het lezen van al mijn verhalen en voor al jullie reacties daarop. Het was heel fijn om langs deze weg iets van het thuisfrond te horen.
Veel liefs voor allemaal en tot ziens
Ineke
Daar ben ik nog een keer vandaag.
Eergisteren zijn we met Zr. Ludevina en het het medisch personeel van ons centrum mee geweest naar een van de vele Small Home's in het westen van Kenia. In een Smal Home verblijven lichamelijk gehandicapte kinderen en worden daar opgevangen en verzorgt omdat het om wat voor reden dan ook thuis niet meer lukt.
Wij gingen naar een huis waar 35 kinderen verblijven, vier uur rijden bij ons centrum vandaan. We passeerden de evenaar waar we natuurlijk even moesten stoppen voor een foto. Aldaar aangekomen zaten er al kinderen en mensen, ook van buiten het huis te wachten voor screening/onderzoek. Maar eerst werden we hartelijk welkom geheten door het personeel en kregen we te eten en te drinken. Want vier uur rijden in de hitte over een hobbelweg vol kuilen en aansluitend een zandweg maakt dorstig en een beetje hongerig.
De fysiotherapeut van ons centrum was mee om de kinderen te onderzoeken en z.n door te verwijzen naar andere specialisten op medisch gebied. De verpleegkundige voorzag sommigen van tabletten. Waarschijnlijk pijnstillers en vitaminen. Zoals gezegd,ook mensen van buiten deze Small Home zaten te wachten op advies van Vitalis, de fysiotherapeut. Dit ging zo'n beetje de hele dag door. We mochten er gewoon bij zijn en soms werd mijn mening gevraagd. Erg leuk. We zagen iemand met alle verschijnselen van diabetes mellites, artritis klachten, botontsteking, artrose, kinderen met vergroeiingen en huidafwijkingen en nog veel meer.
Maar ik ben er niet aldoor bij geweest. Een beetje op onderzoek uit gaan in de omgeving is ook leuk. Kijken waar de kinderen slapen en waar er gekookt wordt. Even praten met de oudere kinderen.
En het spelen met de kleinere kinderen was ook hier heel plezierig. Wat kan alleen al een bal veel plezier brengen. En een paar koekjes voor de kinderen maken het compleet. De kleintjes zaten gewoon bij elkaar in een klein kamertje gewoon niets te doen. Wat is een beetje afleiding voor hen dan leuk.
Met Zr. Ludevina even een rondje lopen. De Katholieke kerk met een bezoekje vereren en wat drinken bij de priester. Ach, en zo is zo'n dag weer heel snel om.
Tussendoor wat eten en drinken. Om half acht was Vitalis eindelijk klaar en konden we weer vertrekken, maar niet nadat er over en weer bedankt werd voor de genoten gasrvrijheid en onze komst. Het was bijzonder te ervaren hoe dankbaar men over en weer was. Tot slot, ook bijzonder een gebed waarin ook de dankbaarheid geuit werd.
Alle anderen hadden nog een lange rit voor de boeg. Wij werden in Kisumu afgezet bij St. Ann Geusthouse omdat we de volgende dag naar Kakamega-Forest zouden gaan. Aldaar een heerlijk bed. Ik sliep daar mijn beste nacht tot nu in Kenia.
En dan.....dit is mijn laatste schrijven vanuit Kisumu. Mogelijk zal ik nog een keer in Nyabondo achter de computer kruipen maar alleen als er tijd is. Ik wil de laatste dagen ook graag bij de kinderen en de operatie's zijn. Het is fijn te lezen dat jullie genoten hebben van mijn schrijven. Er zijn nog veel meer verhalen. Maar het kost allemaal tijd ze in de computer te krijgen. Heb daarom ook altijd niet op mijn mail kunnen kijken of berichten kunnen beantwoorden. Mijn excuus daarvoor.
Ludevina stond net achter mij. De auto is bij de garage. Ze zal bellen als ze ons komt halen. We horen van haar. Ik sluit nu af en dank jullie allemaal voor het lezen van al mijn verhalen en voor al jullie reacties daarop. Het was heel fijn om langs deze weg iets van het thuisfrond te horen.
Veel liefs voor allemaal en tot ziens
Ineke
-
26 Maart 2009 - 13:12
Lien Poorterman:
Wat een ervaringen! Mooi dat we allemaal mee kunnen lezen/leven. -
26 Maart 2009 - 14:21
Mien, Marja, Wim:
Een hele fijne tijd gewenst verder. Geniet! Want als jij geniet straalt dit af op iedereen in je omgeving. Alle mooie beelden die bij je verhalen zien we wel verschijnen als je weer in het koude Nederland terug bent. -
26 Maart 2009 - 16:09
Stien Meijer:
Hallo Ineke
ja nog een paar dagen en dat zit het er op he, jammer voor jouw, je zult de kinderen nog missen. Wijn vinden het wel fijn dat je weer op de afdeling komt, we zitten nu op 3 oost een stuk rustiger (gerrie zit bij mij)
Ineke geniet nog van de laatste dagen en tot in Almelo gr. Stien -
26 Maart 2009 - 16:42
Minie Maneschijn:
hallo Ineke,
ik heb al weer met plezier je verslag gelezen. ik ben benieuwd naar de foto`s straks als je weer terug bent.
geniet nog maar even daar van alle mooie dingen en we zien je al gauw weer op de afdeling.
groetjes minie -
26 Maart 2009 - 21:57
Marry V.d. Wetering:
Hoi Ineke,
Nog fijne dagen in Kenia gewenst, geniet nog even!
We wensen je een goede vlucht naar huis, het zal weer wennen zijn in Nederland, maar met een mooie levenservaring erbij!
goede reis!
groet Marry en Roelof v.d.Wetering. -
27 Maart 2009 - 09:44
Jan En Minie Schutte:
Hoi Ineke,De tijd vliegt nog 5 dagen dan zit het erop voor jou.Een ervaring rijker en een voldaan gevoel,je hebt heel wat beleeft.En zult nu ook met het hulpvirus besmet zijn,geniet nog van je laatste dagen.We wensen je een goede vlucht toe en tot op de zang weer. -
27 Maart 2009 - 14:25
Marjolein:
Hoi Ineke,
Eindelijk weer een reactie: heb je berichten belangstellend gevolgd. Wat zul je weer moeten wennen hier in Almelo! Heel goede laatste dagen gewenst en een voorspoedige terugreis! -
27 Maart 2009 - 17:39
Menno:
Hoi Ineke,
Zo te horen heb je een goede tijd in Afrika gehad. Ik popel echter om de finesses uit je eigen mond te horen.
Ik wens je een voorspoedige reis naar Holland en hoop dat je fysiek weer helemaal op orde is.
Tot kijk,
Menno -
27 Maart 2009 - 19:29
Thea Wignand:
Ineke,
Wat doe jij een geweldige ervaring op om dit alles mee te maken. Geniet nog van de tijd dat je er bent!
Groeten,
Thea, Pieter, Jantine en Valentijn
-
28 Maart 2009 - 13:38
Jennie Averesch:
Wat een ervaringen heb jij opgedaan,wij wensen je een goede reis toe en behouden thuiskomst.Tot ziens op de zang -
28 Maart 2009 - 15:30
Betsy Slik.:
Hallo Ineke
Hartelijk dank voor al die mooie verhalen, we hebben er van genoten en zullen ze missen. wat is de tijd snel voorbij gegaan nu je over een paar dagen alweer terug bent,we wensen je een voorspoedige reis en hopen elkaar weer te zien op zang in het mooie Notter.
-
28 Maart 2009 - 16:12
Jolande Sanderman:
Hoi Ineke wat heb jij veel moois beleefd. Je zult de kids missen, maar je mag de mooie herinneringen meenemen! Goeie reis terug en tot op de zang. groetjes van Jolande -
29 Maart 2009 - 13:03
Miny Zandbergen:
Hoi Ineke
Nog even een berichtje van mij.
Het zit er gauw op voor je hé.
Maar je hebt prachtig werk verricht,en een grote ervaring rijker denk ik.
heel veel groetjes van Jan en Mij.
Doe je ze daar allemaal de groeten van ons.
Wij wensen je in iedergeval een goede thuisreis,
Ik word geholpen aan mijn schouder, vandaar zo vroeg dit bericht.
Tot ziens hoor.
-
01 April 2009 - 09:12
Ilse Wijlens:
Hoi Ineke,
weet niet of je dit nog leest, uit je verhalen te lezen reis je vandaag terug. Je hebt geluk, het zonnetje schijnt hier. Tot gauw en een goede reis!
Liefs Ilse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
